Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd on opdracht van Jan Hagenaars, naar een ontwerp door Constant Lixon uit 1907. Het gebouw is representatief voor het vroege oeuvre van de architect, zoon van de aannemer Frans Constant Lixon-Van Zurk, die actief was van eind jaren 1890, mogelijk tot de latere jaren 1940. Uit de periode vóór de Eerste Wereldoorlog zijn een beperkt aantal burgerhuizen bekend, zowel in conventionele neoclassicistische stijl als in gematigde art nouveau. Deze laatste onderscheiden zich vooral door de kleurrijke baksteenparementen.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op de eerste verdieping, die wordt gemarkeerd door een driehoekig fronton met maskerkop, aan weerszij doorgetrokken in entablementen met als inschrift het bouwjaar "ANNO 1907". Een balkon met consoles en ijzeren borstwering accentueert de middenas. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van steekboogvensters met balustrade op de begane grond, en rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met oren en onderdorpel op de bovenverdiepingen; een guirlandepaneel markeert het rechthoekige inkomportaal. Een klassiek hoofdgestel met cartouche- en rankwerkdecor in de fries en een houten kroonlijst op hoekconsoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de vensters is bewaard, evenals de fraaie smeedijzeren inkomdeur en souterraintralies, en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.