Burgerhuis in eclectische stijl, volgens de bouwaanvraag uit 1907 voor eigen rekening opgetrokken door Adriaan Brosens. Van deze aannemer zijn in Antwerpen bouwprojecten teruggevonden uit de periode 1898 tot 1932. Naar materiaalgebruik en detaillering is het pand sterk verwant met het minder gaaf bewaarde burgerhuis uit 1906 op het nummer 12, en de meergezinswoning Stevens op nummer 24 die Brosens in 1911-1912 hogerop in de straat tot stand bracht.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (kunstleien). De lijstgevel heeft een parement uit witte geglazuurde baksteen, geaccentueerd door gele en bruine baksteen voor speklagen en ontlastingsbogen. Verder is gebruik gemaakt van roze kunststeen voor speklagen in het verlengde van het balkon, de lateien en lekdrempels uit hetzelfde materiaal, en van blauwe hardsteen voor de geprofileerde plint en puilijst, en van witte natuursteen voor de balkonconsoles. De gevel heeft een geknikt profiel, vanwege de inplanting en de ongebruikelijk tapse vorm van het perceel, dat naar achter toe verbreed tot een rechthoek. Geleed door de puilijst en asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op de brede zijtravee, die doorloopt in een puntgevel. Een balkon met uitgelengde consoles, geajoureerde borstwering, postamenten en vazen legt de klemtoon op de eerste verdieping. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen en een rondboogvenster in de top, de lekdrempels en lateien met spuwer. Een kleurrijk accent vormen de sgraffitopanelen in art-nouveaustijl met een decoratief patroon of een vrouwenhoofd in profiel, aangebracht op de borstweringen en de fries. Deze zijn van de hand van de Brusselse architect en sgraffitokunstenaar Paul Cauchie, en tonen een sterke verwantschap met de panelen van de woning Petré door de architect Constant Lixon uit hetzelfde jaar aan de Haantjeslei. Een rond de geveltop omlopende houten kroonlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging; smeedijzeren windwijzer als topstuk en dakkapel met driehoekig fronton. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters met typische roeden is integraal bewaard; smeedijzeren keldertralie en voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.