Kantoorgebouw met achterliggend magazijn in art-nouveaustijl, gebouwd naar een ontwerp door de Luikse architect Xavier Hanson uit 1907. Opdrachtgever was Aimé Manceau, directeur van de rederij-scheepsagentuur Jaenicken-Manceau, die zich hier vervolgens vestigde. Aan het ontwerp ging een project in conventionele neotraditionele stijl uit 1906 vooraf, eveneens door Hanson. De art nouveau die deze architect in het tweede ontwerp toepaste, is sterk verwant met gelijktijdige realisaties van de architect Victor Rogister in Luik, zoals Maison Piot uit 1904 (rue de Sélys 17) en met name Maison Counet uit 1906 (rue du Parlement 6-8). Over het eigen oeuvre van Hanson is niets bekend.

Met een gevelbreedte van vijf traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, leien). De lijstgevel heeft een parement uit ivoorkleurige Silezische brikken in kruisverband, met overvloedig gebruik van blauwe hardsteen voor de pui, erker, lateien, lekdrempels, speklagen, hoek-, boogaanzet- en sluitstenen, de fries en topstukken. Het art nouveau-karakter berust op de verzorgde profilering en sculpturale vormgeving van de hardstenen onderdelen, evenals op het smeed- en schrijnwerk, die de invloed vertonen van de Wiener Sezession. Axiaal symmetrisch van opzet, beantwoordt de opstand aan het bel-etagetype, met een gedrukte, geblokte pui die als sokkel fungeert voor de bovenbouw. Horizontaal geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het brede en hoger opgetrokken middenrisaliet. Dit laatste wordt op de bel-etage gemarkeerd door een rechthoekige erker op een getoogd kraagstuk, met bewerkte vensterposten van het drielicht, mascarons op de wangvormige consoles en de borstwering, en een balkonbekroning waarvan de smeedijzeren borstwering is gevat tussen bewerkte postamenten. Hogerop onderscheidt het risaliet zich door lisenen met een bewerkt topstuk, een hoefijzerboogvenster met een Mercuriuskop als sluitsteen, een blind boogveld en een getande booglijst. Verder regelmatig ordonnantieschema, de pui met getraliede steekboogvensters onder de erker en oorspronkelijk twee steekboogpoorten met een saterkopsleutel in de uiterste traveeën (links verbouwd). Gekoppelde rechthoekige bovenvensters in de zijflanken, met een bewerkte lateien en vloeiend geprofileerde lekdrempels, op de bel-etage geaccentueerd door ontlastingsbogen. Een gebroken klassiek hoofdgestel met een mozaïekfries uit metselwerk en hardsteen waarin florale motieven, en een bewerkte houten kroonlijst op uitgelengde consoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de vleugeldeur met schilden, panelen en saterkoppen is bewaard, evenals de smeedijzeren venster- en keldertralies in de pui.

Bij de voorbouw sluit ter hoogte van de eerste twee bouwlagen een rechthoekig magazijn aan, overspannen door een ijzeren dakspant met een dakruiter (nok loodrecht op de straat).