Deze drie eclectische burgerwoningen vallen op door hun aparte, op elkaar afgestemde stucdecoratie. Het ontwerp van de nummers 19 en 25 werd in de jaren 1880 getekend door architect Albert Delrue. Nummer 25 kreeg een grondige aanpassing van de gevel in 1924, waarbij de opvallende rondbogige vensters op de verdieping verdwenen. De aansluitende woning op nummer 27 dateert van de jaren 1890, maar architect H. Van Gastel nam het originele ontwerp van nummer 25 identiek en spiegelend over.

Nummer 19 werd in 1887 ontworpen door architect Albert Delrue voor H. Parfait, die al in de straat woonde op nummer 55. Het is een woning van drie traveeën en twee bouwlagen op een hoog souterrain. De lijstgevel kreeg een hoge hardstenen plint en een houten geprofileerde kroonlijst. Het bepleisterde parement kreeg een opvallende decoratie, die bij de twee andere woningen van dit ensemble herhaald wordt: imitatiebossage op de verhoogde begane grond, bekroning van de voordeur door een neoclassicistisch gedecoreerde muurveld en een vierkant bovenlicht, meanderend lijstwerk boven de rechthoekige vensteropeningen, aandacht voor de invulling van de borstweringen. Bij nummer 19 zijn de borstweringen en de balustrade van het balkon op de verdieping ingevuld met fijn smeedijzerwerk met onder meer rozetten. De hoge vensters van het souterrain zijn betralied, het schrijnwerk van vensters en deur is bewaard.

De woning op nummer 25 kreeg haar huidige uitzicht door een verbouwing in 1924 naar ontwerp van Flor Van Reeth in opdracht van de toenmalige bouwheer M. Macar, een handelaar die in de Van Diepenbeeckstraat 39 woonde. Belangrijkste wijziging hierbij was de toevoeging van een tweede verdieping en de verandering van de eerste verdieping. Ook werd het parement op de verhoogde begane grond voorzien van een vlakkere bepleistering. Hoe de woning er voor die verbouwing uitzag, is te zien aan de gevel van de woning op nummer 27, die identiek gespiegeld is naar het originele ontwerp. Dit werd in 1887 getekend door Albert Delrue voor Ferdinand Delrue, die woonde in de Boogschuttersstraat 19. Het originele ontwerp bevatte niet enkel de woning, maar rechts daarvan ook een atelier en een muur met poortdoorgang, in aansluitende stijl. Enkel de woning bleef over, atelier en muur verdwenen in functie van de twee woningen rechts ervan.

Nummer 25 telt drie traveeën en drie bouwlagen op hoog souterrain. Van het originele ontwerp bleven opbouw en decoratie van de begane grond bewaard: hoge hardstenen plint met rechthoekige, betraliede keldervensters, imitatiebossage op de verhoogde begane grond, opvallende decoratie boven de voordeur. De verdiepingen kregen in 1924 een totaal nieuwe vormgeving, met op de eerste verdieping een drielicht van rechthoekige vensters en boven drie rechthoekige vensters met versierde borstwering. Het gecementeerde parement van de twee verdiepingen heeft neoclassicistische versieringen zoals medaillons, chutes, dropmotieven.

Nummer 27 werd rond 1897 gerealiseerd door aannemer H. Van Gastel voor Ed. De Wael. Het bestaande magazijn van de woning op nummer 25 werd hiervoor afgebroken. Opvallend is dat Van Gastel voor deze woning het ontwerp gebruikte van Albert Delrue voor nummer 25, dat hij in spiegelbeeld kopieerde. De ensemblewerking van deze twee woningen werd teniet gedaan door de verbouwing van nummer 25 in 1924. Nummer 27 behield wel het oorspronkelijke uitzicht. De woning telt drie traveeën, en twee bouwlagen op een hoog souterrain. De lijstgevel kreeg een hoge hardstenen plint met rechthoekige, betraliede keldervensters, een houten kroonlijst met tandfries en een parement met een sterk gedecoreerde bepleistering. Op de begane grond dezelfde imitatiebossage als bij nummer 19, inclusief de decoratie aan deur en vensters. De eerste verdieping valt op door de rondbogige vensters met geprofileerde archivolt. De mezzanine ten slotte bestaat uit twee rechthoekige tweelichten met tussenzuiltjes. Radvormig versierde borstweringen, neoclassicistische decoratie zoals meanders, noppen, palmbladeren. Schrijnwerk van de deur is bewaard.