Enige restant van de vroegere stadversterkingen van het middeleeuwse Lo, die in 1581-1582 op last van de hertog van Anjou en de Prins van Oranje werden geslecht. Dit type stadspoort gaat terug op de tweede helft van de 14de eeuw en kan in verband worden gebracht met de versterkingsgolf onder de Bourgondische hertogen naar aanleiding van de dreigende Engelse inval in Kust-Vlaanderen na 1385. In tegenstelling tot de stadsversterkingen van Veurne, Ieper en Nieuwpoort, werden te Lo wellicht enkel de vier stadspoorten 'versteend'.

Bakstenen poortgebouw ietwat naar voor in de wal geplaatst, bestaande uit: doorgang onder korfboog met schuinaflopende kantelen en geflankeerd door twee gesloten achthoekige torens, voorzien van spleetvormige schietgaten en net onder de dakrand een achttal kleine rechthoekige raamopeningen; 'negatieve' sporen in de noordelijke toren aan de stadzijde wijzen wellicht op een winket. Sedert de restauratie van 1852 vervangen de met leien beklede torenspitsen een koepelvormige bekroning in baksteen. In 1990 voor de tweede maal gerestaureerd.

Aan de voet van de stadspoort: eeuwenoude taxus, zogenaamd Caesarsboom, genoemd naar de legende waarbij Julius Caesar tijdens zijn doortocht naar Brittannië zijn paard aan deze taxus zou hebben vastgebonden.