Het opvallende huis met neo-Vlaamserenaissance-topgevel maakt deel uit van een project met reeksbouw dat rond 1885 werd gerealiseerd door graaf Florimont de Brouchoven de Bergeyck.

Het kadaster registreerde de bouw van negen woningen in één bouwproject in de Kleinebeerstraat in 1885. De huizenrij van 43 tot 59 werd in één keer gebouwd, met woningen die twee per twee identiek zijn voor 43-53 en een aanvullend trio op 55-59. Een bouwdossier ingediend in 1884 laat zien dat samen met deze drie laatste woningen drie huizen op de Dageraadplaats werden gerealiseerd, namelijk het hoekpand (28) en de nummers 26 en 27. De plannen werden getekend door architect Ernest Dieltiëns.

Graaf de Brouchoven de Bergeyck was een belangrijke aandeelhouder van de in 1886 opgerichte "Société anonyme pour la construction de maisons bourgeoises", een maatschappij die als doel had de woningbouw in Zurenborg te organiseren. Hij investeerde intensief in Zurenborg met de bouw van doorgaans bescheiden woningen bestemd voor verkoop en verhuur. Alle bouwstijlen waren aanwezig in zijn projecten; hij koos doorgaans voor Arnou of Dieltiëns als architect.

Nummer 57 was de centrale woning van de drie woningen in de Kleinebeerstraat, waarbij de twee flankerende huizen kleiner waren, en met een eenvoudiger gevel, die ondertussen sterk zijn verbouwd. Deze combinatie van een grote centrale woning met kleinere aansluitende huizen vinden we vaak terug in Zurenborg.

De woning telt drie bouwlagen en twee traveeën en was bekroond met een markante in- en uitzwenkende topgevel, die deels is verdwenen. Ook de begane grond is aangepast. De bovengevel is een schoolvoorbeeld van de neo-Vlaamserenaisaancestijl die in Zurenborg werd toegepast: rode baksteen met natuurstenen speklagen en ornamenten, diamantkoppen, wortelmotieven, steigergaten, gekoppelde bovenvensters, overhoekse pinakels in de gevel. Het schrijnwerk is vervangen.