Gedenksteen voor de militaire en burgerlijke slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog, ingewerkt in de bakstenen kerkhofmuur. Uitgevoerd door E. Kaesteker en Zoon, Poperings steenhouwer (gesigneerd).
Bron: VANNESTE P. met medewerking van MISSIAEN H. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lo-Reninge, bestaande uit deelgemeenten Lo, Noordschote, Pollinkhove en Reninge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL14, onuitgegeven wekdocumenten.
Auteurs: Vanneste, Pol
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Vanneste P. 2005: Oorlogsgedenkteken [online], https://id.erfgoed.net/teksten/70167 (geraadpleegd op ).
Gelegen langs het Noordschoteplein, vóór de Sint-Barnabaskerk van Noordschote. De vlakke omgeving bestaat uit bebouwing. Op het kerkhof liggen onder meer enkele oud-strijders en Britten uit de Tweede Wereldoorlog begraven.
Deze gedenksteen herinnert aan de militaire en burgerlijke doden van Noordschote uit de Eerste Wereldoorlog.
Noordschote maakte deel uit van de geallieerde eerste verdedigingslinie. De eerste lijn werd grosso modo gevormd door het kanaal Ieper-IJzer. Het dorp lag in de vuurlijn en zou tijdens de oorlog grotendeels vernield worden. De bruggenhoofden 'Drie Grachten' en 'Maison du Passeur' waren strategisch belangrijke voorposten in het onderwater gezette gebied. 'Drie Grachten' zou tussen 1915 en 1917 door Duitsers bezet blijven. Deze slaagden er zelfs in van hieruit het kanaal over te steken. Hieraan herinnert nog steeds een demarcatiepaal.
De weg tussen Drie Grachten en Noordschote lag nog boven water, andere gebieden moesten bereikt worden met passerellen (loopbruggen). Vanaf de dorpskern van Noordschote, die als tweede lijn voor de staf met loopgraven was ingericht, ging het dan verder naar het hinterland: Reninge, Oostvleteren, Krombeke, Roesbrugge... Langs deze weg gingen militairen naar het front of op rust, werd voorraad en materieel aangevoerd, werden de gewonden geëvacueerd...
Het klooster van Noordschote herbergde een medische hulppost in de eerste linie van de 'noordelijke ondersector'. De gewonden werden van daaruit geëvacueerd naar de hoeve Flavie (nabij kruispunt Steenweg Reninge-Noordschote en Noordweststraat), waar een grotere afgeschermde ruimte ter beschikking was voor het aanbrengen van nieuwe verbanden. Vervolgens konden de gewonden overgebracht worden naar de evacuatiepost in het klooster van de zusters Annuntiaten in Reninge.
Na de Eerste Wereldoorlog moest het dorp volledig heropgebouwd worden. De inwoners hadden zich tijdens de oorlog genoodzaakt gezien om het dorp te verlaten. Bij de heropbouw was voornamelijk de Izegemse architect Karel Laloo betrokken. Samen met collega A. De Bondt herbouwde hij in 1921-1923 de neogotische kerk naar vooroorlogs model. Op het deels nog originele kerkhof rusten enkele oud-strijders uit de Eerste Wereldoorlog. Ten noorden van de kerk is er nog een perk met Britse doden uit de Tweede Wereldoorlog.
Gedenksteen ingewerkt in de bakstenen kerkhofmuur. Deze hardstenen rechthoekige gedenksteen staat op een trede en op een langwerpige, meerdelige sokkel, met links een vooruitspringend kruis, dat boven de tekstplaat uitsteekt. '1914 Gemeente Noordschote 1918', 'Militaire slachtoffers', de namen, 'Burgerlyke slachtoffers', de 3 + 5 namen niet alfabetisch, met voor de militaire doden vermelding van geboorteplaats en -jaar, sterfplaats en -jaar.
H. 171 cm x Br. 270 cm x D. 82 cm
Uitvoering: E. Kaesteker en Zoon, Poperinge (gesigneerd)
Bron: WOI Relict (1052): Gedenksteen militaire en burgerlijke doden (Noordschote - WOI)
Auteurs: Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. & Bogaert N. 2004: Oorlogsgedenkteken [online], https://id.erfgoed.net/teksten/195960 (geraadpleegd op ).