Historiek
Voormalige gemeenteschool, markeert door zijn hoger opgetrokken volume en zijn neoclassicistische bepleistering het einde van de dorpsbebouwing in deze straat. In de tweede helft van de 19de eeuw worden ten gevolge van de schoolwet van 23 september 1842 talrijke gemeentescholen opgericht. Deze wet verplichtte de gemeente een school te bouwen of te onderhouden. Hiervoor waren subsidies beschikbaar. Het was gebruikelijk dat voor het ontwerp beroep gedaan werd op de provinciaal bouwmeester. In de periode van de bouw van de gemeenteschool van Pollinkhove was P. Buyck (1805-1877) onder meer verantwoordelijk voor het arrondissement Diksmuide. Hoewel er ons geen archiefbronnen bekend zijn die de gemeenteschool toewijzen aan P. Buyck, laten de typologie en de stijlkenmerken dit sterk vermoeden. De typologie bestaat uit het woonhuis van de hoofdonderwijzer aan de straat, geflankeerd door lagere nutsgebouwen en aan de achterzijde een haakse lage klassenvleugel omgeven door speelplaatsen. Stilistisch wordt meestal gekozen voor bepleisterde neoclassicistische gevels.
In 1865 kocht de gemeente Pollinkhove een aantal braakliggende percelen aan de westzijde van de straat (percelen 112 d, 113 g en 113 h) om er circa 1868 de gemeenteschool op te trekken. De kadastrale legger 212 vermeldt in 1918 dat het 'huis, school en plaets' in ruïneuze toestand verkeren. In 1922 registreert het kadaster een 'totale herbouwing'. Volgens S. Debaeke brandde de school uit tijdens de Eerste Wereldoorlog en werd ze in 1921 opnieuw in gebruik genomen. Bij deze herstelling werd de hoger geschetste typologie echter gerespecteerd evenals de neoclassicistische bepleistering van het straatvolume. In de jaren 1990 werd het complex gerenoveerd, hierbij vormde men de achterliggende klassenvleugel om tot een aantal appartementen.
Beschrijving
Imposant neoclassicistisch, symmetrisch opgevat geheel, met aan de straat het woonhuis van het schoolhoofd geflankeerd door twee lagere nutsgebouwen. Bepleisterde en witgeschilderde volumes onder zadeldaken (mechanische pannen ter vervanging van de bij het rechter gebouwtje bewaarde leien). Het voormalige woonhuis van de hoofdonderwijzer telt drie traveeën en twee bouwlagen. Het is uitgewerkt met hoekpilasters en een gootlijst op klossen. De centrale rondboogdeur is verdiept en gevat in een geblokte omlijsting. De oorspronkelijke vleugeldeur met uitgewerkt bovenlicht met waaiervormige roedeverdeling is bewaard. Het overige houtwerk met T-indeling werd recent vernieuwd naar het tweeledige type. Tussen de vensters van de bovenverdieping, arduinen casementen met opschriften "GEMEENTE/ SCHOOL". Ook de zijgevels hebben een uitgewerkte bepleistering met onder meer hoekkettingen en oculi in de geveltoppen, de bepleistering van vooral de linker zijgevel werd vereenvoudigd bij de renovatie.
De klassen (nummer 37 A-C) achteraan haaks op het huis dateren vermoedelijk grotendeels van na de Eerste Wereldoorlog. Bakstenen gevels met aflijnende tandfriezen, onder pannen zadeldak (nok loodrecht op de onderwijzerswoning). Getoogde en korfbogige muuropeningen, gewijzigd in de rechter gevel.
Gaaf bewaarde interieurindeling van het woonhuis: centrale gang met houten bordestrap. Links van de gang, twee eenvoudige kamers met eenvoudige houten schouwen. Rechts van de gang, enfilade van twee kamers, gescheiden met rondboog, eenvoudige marmeren schouwen. Rozetten rond de luchters, vernieuwde vloeren.
DEBAEKE S., Terugblik: Lo, Pollinkhove, Reninge, Noordschote, Veurne, 1992, p. 77.
KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN TE BRUGGE, primitief percelenplan.
KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN TE BRUGGE, mutatieschetsen nr. 207, schets nr. 1865/3, nr. 1868/2.
