Voormalig melkerijgebouw, in 1973 op de benedenverdieping omgevormd tot Planetarium, in vrij geïnterpreteerde neo-Vlaamserenaissance-stijl naar ontwerp van Emile Thielens en Emiel Van Averbeke, van 1898. Complex gebouw van één of anderhalve bouwlaag onder steil zadeldak (leien) met meerdere getrapte dakvensters. Bak- en zandsteenbouw met markerende octogonale torens, erker en balkon. Typische witstenen hoekkettingen, speklagen, omlijstingen en balustrades. Muuropeningen met verschillende vormgeving.

Het rechtergedeelte met galerij van geprofileerde Tudorbogen op ranke zuiltjes met polygonaal kapiteel en hoog basement, laatstgenoemde opgenomen in bakstenen borstwering; achterwand bezet met witte en blauwe tegels onder booglijst; merkwaardig plafond met zware moerbalken en uitgewerkte balksleutels; toegang via steektrap, waarvan de witstenen trappaal bekroond is met een kopie van het melkboerinnetje.

Interieur: gelijksvloerse voormalige gelagkamer in neo-renaissancestijl met balkenzoldering op consoles met acanthusbladmotief; monumentale witstenen schouw; witte wandbetegeling met fries van blauwe guirlandes.

De Vlaamse tuin voor het Melkerijgebouw werd aangelegd in 1937.