Deze site in de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge vormt op de Ferrariskaart (1770-1778) nog een deel van het uitgestrekte 'Kelnaersbosch'. Tijdens de Eerste Wereldoorlog richtte het Franse leger op de site meerdere bunkers en schuilplaatsen op. Begin de jaren 1920 wordt de site ingenomen door een familie uit het Brugse die er een buxuskwekerij opzet en het terrein grotendeels ontbost. De benaming "The Farwest" zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, bovendien werd er daarheen geëxporteerd. De economische crisis van de jaren 1930 maakt deze export onmogelijk, waardoor overstap naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse kerkhoven.

Deze site ten westen van de grote weg wordt gekenmerkt als een open ruimte met grasperken met laagstamfruit en (hagen van) taxus en buxus. De site wordt afgeboord door Canadese en Italiaanse populieren (langs de oprijlaan) en voorts oude eiken en enkele linden (aan de rand van het domein). De erfoprit wordt afgesloten door gecementeerde pijlers met ijzeren hekken. Centraal op het domein, ruime villa naar verluidt gebouwd in 1933-1935 op een bunker van de Eerste Wereldoorlog. Groot huis van twee verdiepingen boven souterrain en met uitspringende terrassen, onder leien zadeldak. Hybride stijl met een inslag van de nieuwe zakelijkheid. Witgeschilderde gecementeerde muurvlakken geaccentueerd door elementen in sierbaksteen, ijzeren raamwerk met dito zonneluifels

Aan de straat, opslag- en productieloodsen uit de jaren 1920-1945. Aan de straat, bakstenen volume (jaren 1920) onder pannen zadeldak met markerende getoogde muuropeningen, ramen met ijzeren roedeverdeling. Rechts is een ast van assestenen aangebouwd. Erachter, bredere loods, gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog, assestenen, ijzeren spant.

Tevens een aantal nutsgebouwen onder meer paardenstal gebouwd op bunkers van de Eerste Wereldoorlog.

Op de terreinen van het fruitbedrijf, op adres van Tempelare 7 en 8, nabij de zogenaamde Meiboom, bevinden zich minimum vijf betonnen militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog. Op vier constructies werd na de oorlog een gebouw geplaatst, namelijk de villa en drie bijgebouwen, gelegen in een straal van 200 meter rond de villa. Een vijfde constructie werd teruggevonden in het bosje ten noorden van de villa, vlakbij het zogenaamde Reningehof. De Far West ligt op de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge, op de grens met de gemeente Vleteren, langs de N8.

Historische achtergrond

De villa werd naar verluidt na de oorlog, meer bepaald in de jaren 1933-1935, gebouwd op een betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog. Ook een aantal bijgebouwen werden op militaire betonconstructies uit de Eerste Wereldoorlog gebouwd. Het zou gaan om Franse constructies, net achter de derde geallieerde verdedigingslinie gelegen. In de omgeving waren diverse spoorlijnen en tramlijnen, met barakken en opslagplaatsen allerhande aanwezig. Rondom de terreinen van de Far West, evenals in het bos ter hoogte van het zogenaamde Reningehof, waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Op een Britse stafkaart van 27 april 1918 is te zien dat ter hoogte van de Meiboom, ten westen van de huidige Far West, een rangeerstation was uitgebouwd, met diverse loodsen en barakken.

Begin jaren 1920 werd de site ingenomen door een familie uit het Brugse, die er een buxuskwekerij oprichtte en het terrein grotendeels ontboste (het terrein maakte volgens de Ferrariskaart deel uit van het zogenaamde Kelnaersbosch). De benaming Far West zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, waarnaar er bovendien werd geëxporteerd. Door de economische crisis van de jaren 1930 werd deze export onmogelijk, waardoor het bedrijf de overstap zette naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse begraafplaatsen.

Kenmerken

Betonnen constructie waarop na de oorlog een bakstenen opslagplaats werd geplaatst. De constructie bestaat uit één langwerpige ruimte, te betreden via twee deuropeningen. Voor de bouw van de betonnen constructie werden golfplaten met brede golving (zogenaamde olifantenplaten) gebruikt, waarvan de afdrukken nog goed zichtbaar zijn. De muren zijn witgekalkt.

Op de terreinen van het fruitbedrijf, op adres van Tempelare 7 en 8, nabij de zogenaamde Meiboom, bevinden zich minimum vijf betonnen militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog. Op vier constructies werd na de oorlog een gebouw geplaatst, namelijk de villa en drie bijgebouwen, gelegen in een straal van 200 meter rond de villa. Een vijfde constructie werd teruggevonden in het bosje ten noorden van de villa, vlakbij het zogenaamde Reningehof. De Far West ligt op de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge, op de grens met de gemeente Vleteren, langs de N8.

Historische achtergrond

De villa werd naar verluidt na de oorlog, meer bepaald in de jaren 1933-1935, gebouwd op een betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog. Ook een aantal bijgebouwen werden op militaire betonconstructies uit de Eerste Wereldoorlog gebouwd. Het zou gaan om Franse constructies, net achter de derde geallieerde verdedigingslinie gelegen. In de omgeving waren diverse spoorlijnen en tramlijnen, met barakken en opslagplaatsen allerhande aanwezig. Rondom de terreinen van de Far West, evenals in het bos ter hoogte van het zogenaamde Reningehof, waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Op een Britse stafkaart van 27 april 1918 is te zien dat ter hoogte van de Meiboom, ten westen van de huidige Far West, een rangeerstation was uitgebouwd, met diverse loodsen en barakken.

Begin jaren 1920 werd de site ingenomen door een familie uit het Brugse, die er een buxuskwekerij oprichtte en het terrein grotendeels ontboste (het terrein maakte volgens de Ferrariskaart deel uit van het zogenaamde Kelnaersbosch). De benaming Far West zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, waarnaar er bovendien werd geëxporteerd. Door de economische crisis van de jaren 1930 werd deze export onmogelijk, waardoor het bedrijf de overstap zette naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse begraafplaatsen.

Kenmerken

Betonnen constructie waarop na de oorlog een paardenstal werd geplaatst. Er zijn enkel delen van betonnen muren te zien.

• VANNESTE P. met medewerking van MISSIAEN H. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lo-Reninge, Deelgemeenten Lo, Noordschote, Pollinkhove en Reninge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL14 (onuitgegeven werkdocumenten).

• Captured German Trench and Operations Maps from the National Archives [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press], Stellungskarte Diksmuide-Süd, 1/20.000, 11/9/1917.
• The Imperial War Museum Trench Map Archive on CD-rom [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press in association with the Imperial War Museum], Oost-Vleteren, 20SW3-2a, 27/4/1918.

Op de terreinen van het fruitbedrijf, op adres van Tempelare 7 en 8, nabij de zogenaamde Meiboom, bevinden zich minimum vijf betonnen militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog. Op vier constructies werd na de oorlog een gebouw geplaatst, namelijk de villa en drie bijgebouwen, gelegen in een straal van 200 meter rond de villa. Een vijfde constructie werd teruggevonden in het bosje ten noorden van de villa, vlakbij het zogenaamde Reningehof. De Far West ligt op de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge, op de grens met de gemeente Vleteren, langs de N8.

Historische achtergrond

De villa werd naar verluidt na de oorlog, meer bepaald in de jaren 1933-1935, gebouwd op een betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog. Ook een aantal bijgebouwen werden op militaire betonconstructies uit de Eerste Wereldoorlog gebouwd. Het zou gaan om Franse constructies, net achter de derde geallieerde verdedigingslinie gelegen. In de omgeving waren diverse spoorlijnen en tramlijnen, met barakken en opslagplaatsen allerhande aanwezig. Rondom de terreinen van de Far West, evenals in het bos ter hoogte van het zogenaamde Reningehof, waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Op een Britse stafkaart van 27 april 1918 is te zien dat ter hoogte van de Meiboom, ten westen van de huidige Far West, een rangeerstation was uitgebouwd, met diverse loodsen en barakken.

Begin jaren 1920 werd de site ingenomen door een familie uit het Brugse, die er een buxuskwekerij oprichtte en het terrein grotendeels ontboste (het terrein maakte volgens de Ferrariskaart deel uit van het zogenaamde Kelnaersbosch). De benaming Far West zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, waarnaar er bovendien werd geëxporteerd. Door de economische crisis van de jaren 1930 werd deze export onmogelijk, waardoor het bedrijf de overstap zette naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse begraafplaatsen.

Kenmerken

Langwerpige betonnen constructie waarop en waarrond na de oorlog een opslagplaats werd gebouwd. Voor de constructie werd gebruik gemaakt van golfplaten met brede golving (zogenaamde olifantenplaten), die bovenaan met mekaar bevestigd werden en die nog steeds aanwezig zijn. Er werden bij de constructie eveneens betonblokken gebruikt. Er zijn twee toegangen en minimum één dichtgemetselde opening te zien. Bij één toegang is de bovenkant afgeschuind, de boog van de golfplaten volgend.

• VANNESTE P. met medewerking van MISSIAEN H. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lo-Reninge, Deelgemeenten Lo, Noordschote, Pollinkhove en Reninge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL14 (onuitgegeven werkdocumenten).

• Captured German Trench and Operations Maps from the National Archives [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press], Stellungskarte Diksmuide-Süd, 1/20.000, 11/9/1917.
• The Imperial War Museum Trench Map Archive on CD-rom [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press in association with the Imperial War Museum], Oost-Vleteren, 20SW3-2a, 27/4/1918.

Op de terreinen van het fruitbedrijf, op adres van Tempelare 7 en 8, nabij de zogenaamde Meiboom, bevinden zich minimum vijf betonnen militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog. Op vier constructies werd na de oorlog een gebouw geplaatst, namelijk de villa en drie bijgebouwen, gelegen in een straal van 200 meter rond de villa. Een vijfde constructie werd teruggevonden in het bosje ten noorden van de villa, vlakbij het zogenaamde Reningehof. De Far West ligt op de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge, op de grens met de gemeente Vleteren, langs de N8.

Historische achtergrond

De villa werd naar verluidt na de oorlog, meer bepaald in de jaren 1933-1935, gebouwd op een betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog. Ook een aantal bijgebouwen werden op militaire betonconstructies uit de Eerste Wereldoorlog gebouwd. Het zou gaan om Franse constructies, net achter de derde geallieerde verdedigingslinie gelegen. In de omgeving waren diverse spoorlijnen en tramlijnen, met barakken en opslagplaatsen allerhande aanwezig. Rondom de terreinen van de Far West, evenals in het bos ter hoogte van het zogenaamde Reningehof, waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Op een Britse stafkaart van 27 april 1918 is te zien dat ter hoogte van de Meiboom, ten westen van de huidige Far West, een rangeerstation was uitgebouwd, met diverse loodsen en barakken.

Begin jaren 1920 werd de site ingenomen door een familie uit het Brugse, die er een buxuskwekerij oprichtte en het terrein grotendeels ontboste (het terrein maakte volgens de Ferrariskaart deel uit van het zogenaamde Kelnaersbosch). De benaming Far West zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, waarnaar er bovendien werd geëxporteerd. Door de economische crisis van de jaren 1930 werd deze export onmogelijk, waardoor het bedrijf de overstap zette naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse begraafplaatsen.

Kenmerken

Rechthoekige betonnen constructie onder aarden heuvel in bosje. Het dak van de constructie werd gegoten op boomstammetjes, waarvan de afdrukken in het plafond, hoewel deels geërodeerd, binnenin nog steeds goed te zien zijn. De muren zijn gegoten tegen een houten bekisting en zijn binnenin witgekalkt. Aan de ene kant van de rechthoekige constructie is een toegang, aan de andere zijde is een kruipgat.

• VANNESTE P. met medewerking van MISSIAEN H. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lo-Reninge, Deelgemeenten Lo, Noordschote, Pollinkhove en Reninge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL14 (onuitgegeven werkdocumenten).

• Captured German Trench and Operations Maps from the National Archives [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press], Stellungskarte Diksmuide-Süd, 1/20.000, 11/9/1917.
• The Imperial War Museum Trench Map Archive on CD-rom [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press in association with the Imperial War Museum], Oost-Vleteren, 20SW3-2a, 27/4/1918.

Op de terreinen van het fruitbedrijf, op adres van Tempelare 7 en 8, nabij de zogenaamde Meiboom, bevinden zich minimum vijf betonnen militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog. Op vier constructies werd na de oorlog een gebouw geplaatst, namelijk de villa en drie bijgebouwen, gelegen in een straal van 200 meter rond de villa. Een vijfde constructie werd teruggevonden in het bosje ten noorden van de villa, vlakbij het zogenaamde Reningehof. De Far West ligt op de uiterste westelijke hoek van de gemeente Reninge, op de grens met de gemeente Vleteren, langs de N8.

Historische achtergrond

De villa werd naar verluidt na de oorlog, meer bepaald in de jaren 1933-1935, gebouwd op een betonnen militaire post uit de Eerste Wereldoorlog. Ook een aantal bijgebouwen werden op militaire betonconstructies uit de Eerste Wereldoorlog gebouwd. Het zou gaan om Franse constructies, net achter de derde geallieerde verdedigingslinie gelegen. In de omgeving waren diverse spoorlijnen en tramlijnen, met barakken en opslagplaatsen allerhande aanwezig. Rondom de terreinen van de Far West, evenals in het bos ter hoogte van het zogenaamde Reningehof, waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Op een Britse stafkaart van 27 april 1918 is te zien dat ter hoogte van de Meiboom, ten westen van de huidige Far West, een rangeerstation was uitgebouwd, met diverse loodsen en barakken.

Begin jaren 1920 werd de site ingenomen door een familie uit het Brugse, die er een buxuskwekerij oprichtte en het terrein grotendeels ontboste (het terrein maakte volgens de Ferrariskaart deel uit van het zogenaamde Kelnaersbosch). De benaming Far West zou refereren aan het feit dat deze buxuskweker in de Verenigde Staten was geweest, waarnaar er bovendien werd geëxporteerd. Door de economische crisis van de jaren 1930 werd deze export onmogelijk, waardoor het bedrijf de overstap zette naar de fruitteelt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er door de Duitse bezetter een taxuskwekerij ingericht ten behoeve van de plantsoenen op de Duitse begraafplaatsen.

Kenmerken

De villa, het centrale gebouw op het terrein, werd naar verluidt na de oorlog gebouwd op een betonnen constructie uit de Eerste Wereldoorlog. Het gaat om een groot huis van twee verdiepingen boven souterrain en met uitspringende terrassen, onder leien zadeldak. Hybride stijl met een inslag van de nieuwe zakelijkheid. Witgeschilderde gecementeerde muurvlakken geaccentueerd door elementen in sierbaksteen, ijzeren raamwerk met dito zonneluifels.

• VANNESTE P. met medewerking van MISSIAEN H. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Lo-Reninge, Deelgemeenten Lo, Noordschote, Pollinkhove en Reninge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL14 (onuitgegeven werkdocumenten).

• Captured German Trench and Operations Maps from the National Archives [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press], Stellungskarte Diksmuide-Süd, 1/20.000, 11/9/1917.
• The Imperial War Museum Trench Map Archive on CD-rom [CD-rom uitgegeven door The Naval & Military Press in association with the Imperial War Museum], Oost-Vleteren, 20SW3-2a, 27/4/1918.