Achterin gelegen historische hoeve, op de Ferrariskaart (1770-1778) aangeduid met een vierkante opstelling als "C(ense) de Reninghen hof" en met dito opstelling, maar omwald, op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843).
Er zijn aanwijzingen, onder meer een bronvermelding in 1528 van het 'oude' hof van Reninge - terwijl de site op dit moment tot de parochie Woesten behoorde -, om aan te nemen dat de site terugklimt tot vóór de stichting van Woesten in 1161. In dezelfde bron wordt het hof aangeduid als 'foncier' van het "Laatschap van Reninge". Door een latere wijziging in de parochiegrenzen, ten laatste voor 1770-1778, confer de Ferrariskaart, wordt het Reningehof en bijhorende land als het ware uit Woesten gesneden en bij Reninge gevoegd, confer de huidige gemeentegrenzen. Naar verluidt werd de hoeve tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse malen beschoten, wat mogelijks een verklaring biedt voor het ontbreken van een volume aan de westzijde en de verbouwde toestand van de resterende volumes.
Ten noorden van het erf, verbouwd boerenhuis met twee opkamertraveeën. In de linker topgevel, ruitvormige metselaarstekens en datum "1758" in gele baksteen.
Ten zuiden van het erf, verbouwde dubbele dwarsschuur van 1757 confer datering in linker zijgevel. In de linker zijgevel eveneens drie uilengaten en een hartvormig metselaarsteken in gele baksteen langs beide zijden geflankeerd door het cijfer "XIIII", mogelijk verwijzend naar de familie Vilain als voormalige eigenaar. Deze Fransgezinde familie verkreeg van Lodewijk XIV het voorrecht om het ongebruikelijke cijfer "XIIII" in haar wapenspreuk te dragen.
- VERHULST A. , Woesten een dorpstichting van Diederik van de Elzas, Graaf van Vlaanderen (1161), in Handelingen van het genootschap voor geschiedenis, jaargang 128, 1991, p. 47-62.