Een vrij zeldzame getuige van een overdekte markthal met specifieke vormgeving, opgericht naar een ontwerp van 1903 van stadsarchitect Jean Hauwaert, leerling van Victor Horta. Voor de bouw van deze overdekte markt die bestemd was voor de verkoop van vlees, gevogelte, vis en zuivelproducten moest het toenmalige Bloedstraatje, een verbinding tussen de Grote Markt en de Nolet de Brauwerestraat, opgeofferd worden.
Het gebouw met karakteristieke centrale ligging in het economische centrum van de stad, werd op het kadaster ingetekend in 1905 en bleef in gebruik als markthal tot 1974; naderhand kreeg het diverse functies als onder meer garage voor de gemeentelijke dienstwagens en lokaal voor de stempelcontrole; sedert 1990 in erfpacht gegeven aan een privé-onderneming die het gebouw restaureerde en er een horecabedrijf met restaurant, feestzaal en vergaderzalen inrichtte naar een ontwerp van 1990 opgemaakt door Luc Goedgebeur van studiebureau AIBG. Als monument beschermd bij Koninklijk Besluit van 15 oktober 1974.
Haaks op de markt ingeplante en onderkelderde markthal onder gebogen dakstructuur met verhoogd, deels beglaasd centraal gedeelte in functie van de verlichting; constructie op rechthoekige plattegrond, gevat tussen de Grote Markt en de Nolet De Brauwerestraat. Uitwendig gemarkeerd door een neoclassicistische voor- en achtergevel, inwendig door een bij de art nouveau aansluitende glas- en ijzerstructuur.
Neoclassicistische voorgevel van vijf traveeën met uitgewerkte bekroning voorzien van siervazen en een centraal driehoekig fronton; lijstgevel met natuurstenen parement op arduinen onderbouw, traveeën geritmeerd door gevelhoge driekwartzuilen waartussen rechthoekige vensters met vernieuwd schrijnwerk; middenrisaliet met getoogde deur. Eenvoudige achtergevel, qua uitzicht eveneens aansluitend bij het neoclassicisme. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met imitatieblokken, centraal ingangsrisaliet, rechthoekige muuropeningen en klassieke gevelbeëindiging.
Interieur: glas- en ijzerstructuur met gebruik van polonceauspanten voor de overkapping, naar verluidt een zeldzame toepassing van het Polonceau-principe als onderspanning van gebogen vakwerkspanten; omlopende gaanderij met bakstenen troggewelfjes, gietijzeren zuiltjes en I-balken ter ondersteuning. Achterliggende feestzaal met oorspronkelijk uitzicht, doch heden gedeeltelijk verborgen door de inrichting van de horecazaak aan de marktzijde.
- Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten & Landschappen, Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg Vlaams-Brabant, Monumenten en Landschappen, beschermingsdossier.
- Kadaster Vlaams-Brabant, mutatieschetsen Vilvoorde 1905/31.
- STAPPERS M. 2003: "De toede met van Vilvoorde", Heemkundige Kring Hertog Hendrik I Vilvoorde, Bijlage bij Nieuwsbrief nummer 18, april.