Neoclassicistisch, onderkelderd herenhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, uit het laatste kwart van de negentiende eeuw, op het kadaster ingetekend in 1890. De mutatieschets van 1888 getuigt van de verkaveling van dit gedeelte van de straat tot aan de hoek.
Bepleisterde en beschilderde lijstgevel, gemarkeerd door een arduinen onderbouw en een geblokte begane grond. Een horizontaal accent wordt bekomen door waterlijsten, doorgetrokken lekdrempels en een klassiek uitgewerkt hoofdgestel. De rechthoekige benedenvensters zijn gevat in een vlakke, arduinen omlijsting, de getoogde bovenvensters in een geprofileerde omlijsting met rocaille sleutel; de borstweringen zijn versierd met stucwerkpanelen. De verdiepte deurtravee links heeft op de begane grond een neorenaissance poort in vlakke arduinen omlijsting en hogerop een deurvenster met balkon op rolwerkconsoles. Met uitzondering van de poort, vernieuwd schrijnwerk.
De relatief brede poort heeft een dubbele functie, enerzijds geeft ze toegang tot een neoclassicistisch uitgewerkte hal met in het midden rechts de ingang van de woning, anderzijds was het de doorgang naar het achter in de tuin gelegen koetshuis, heden aangepast als recreatieruimte. De hal is getooid met gemarmerde wandpanelen voorzien van rozetten in de uitgespaarde hoeken en omlopend classicistisch stuclijstwerk, ter hoogte van de ingang tot de woning geschraagd door als kariatiden uitgewerkte consoles. Woning met bewaarde indeling, toegankelijk vanuit de hal via een kleine steektrap en deels beglaasde houten vleugeldeur die uitgeeft in het trappenhuis met bordestrap en doorgang naar de leefruimten; deze vertonen een verfijnde inrichting met rijkelijk uitgewerkte stucplafonds en marmeren schouwen: zo heeft het plafond in de voorplaats fraaie stucmedaillons met putti, een motief dat herhaald wordt in de witmarmeren schouw; de neorenaissancistisch getinte achterplaats wordt gemarkeerd door de imitatie van een plafond met balkenstructuur. Zenitale verlichting met glas in lood voorzien van florale motieven in de vroegere veranda. Ook op de verdiepingen bleven marmeren schouwen en enkele mooie stucplafonds bewaard, hoewel meestal iets eenvoudiger uitgevoerd.
- Kadaster Vlaams-Brabant, mutatieschetsen Vilvoorde 1888/38, 1890/21.