Neogotische kerk, gebouwd ter vervanging van een oudere kerk, waarvan alleen het gotische koor van circa 1400 bewaard bleef. De nieuwe kerk kwam tot stand in twee bouwcampagnes, naar ontwerp van architect M. Christiaens: toren en sacristie in 1892-93, schip in 1935.

De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van vier traveeën met toren in de eerste travee van de zuidelijke zijde, koor van een rechte travee met driezijdige sluiting en sacristie tussen schip en koor aan de zuidelijke zijde.

Bakstenen gebouw op een breukstenen plint; verhoogde begane grond. Afwerking van hardsteen voor lijsten en lekdrempels, van helderrode baksteen voor de vensteromlijstingen; maaswerk van de vensters van zachte, gele natuursteen.

Toren van drie geledingen onder ingesnoerde naaldspits; spitsboogvensters, een blinde oculus, en twee spitsboogvormige galmgaten aan elke zijde. Voorgevel met haaks op elkaar geplaatste steunberen, spitsboogportaal met pui en groot spitsboogvenster erboven. Middenbeuk onder zadeldak (leien). De travee van de zijbeuk zijn opgevat als haakse kapellen onder zadeldaken, voorzien van een spitsboogvenster.

Mergelstenen koor op een mergelstenen plint. Spitsboogvensters met maaswerk. Een gedichte deur onder mijtervormige latei op consoles in de noordelijke gevel.

Bepleisterd interieur. Van de oorspronkelijke, neogotische beschildering bleef alleen een Verrijzenistafereel boven de scheiboog bewaard. Spitsboogarcade op bundelpijlers tussen de beuken. Houten spitstongewelven met neogotische beschildering.

Mobilair: Kruisweg, achterglasschildering (eerste helft 19de eeuw?). Beeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind, steen (15de eeuw); beeld van Sint-Martinus met bedelaar, gepolychromeerd hout (17de eeuw ?); Calvariekruis in de scheiboog; witgeschilderde beelden van Sint-Lucas, Sint-Antonius van Padua, Sint-Rochus, Sint-Barbara, Johannes de Doper. Neogotische hoofd- en zijaltaren, gepolychromeerd hout (circa 1896); voormalige communiebank, hergebruikt als altaar en sokkels, eik met vergulde details, Lodewijk XVI (vierde kwart 18de eeuw). Neogotische biechtstoel (eind 19de eeuw). Hardstenen wijwatervat op sokkel.

Op het kerkhof: hardstenen grafsteen van Anna Lemmens (+ 1745), geplaatst door haar broer pastoor Franciscus Lemmens (+ 1769); hardstenen grafsteen van pastoor Jacob Nulens (+ 1669).