Gelegen op de hoek met de Damstraat. Voorheen volledig omgrachte hoeve "Lindenhof", met traditionele kern, vermoedelijk opklimmend tot de zeventiende eeuw.

Historiek

Een voorstelling in het Kaartboek van de abdij van Ter Kameren van 1719 toont ons een omgracht, gesloten complex met het hoofdgebouw in de noordoostelijke hoek, parallel aan de huidige Damstraat, en een boomgaard ten westen; het hoofdgebouw dat trouwens maar één bouwlaag telt, bevat een centrale doorgang in de as van een brug over de omgrachting; de linkse zijtuitgevel vertoont een aandak en schouderstukken, waarvan de vermoedelijke resten nog te zien waren bij de inventarisatie in de jaren 1970.

Uit de mutatieschetsen van het kadaster van 1879 blijkt dat de omgrachting op dat moment verdween en de nu nog bestaande paardenstal aan de Damstraat werd opgetrokken. Volgens de huidige eigenaars zijn er tot op heden weinig historische gegevens bekend en brandde het complex nagenoeg volledig af tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Vrij recent werd het sterk gerenoveerd, waarbij het bestaande uitzicht van het hoofdgebouw met uitzondering van de toegevoegde dakkapellen werd gerespecteerd; alle schrijnwerk werd volgens het bestaande concept vernieuwd en de vensters werden van luiken voorzien. De aansluitende bijgebouwen moesten ondanks het behoud van hun volume, hun vroeger uitzicht prijsgeven: de meeste muuropeningen werden aangepast, hetzij gedicht, hetzij gewijzigd tot rechthoekige vensters; daarnaast werden veelvuldig dakvensters toegevoegd.

Beschrijving

Heden rest een gedeeltelijk ommuurd ensemble met grotendeels gekasseide binnenplaats, toegankelijk vanuit de Otto de Mentockdreef via een zandstenen brug met gekasseid wegdek over de overblijfselen van de vroegere gracht; het hoofdgebouw met woonfunctie is haaks ingeplant op de Otto de Mentockdreef en wordt aan de oostzijde (kant Damstraat) voorafgegaan door een ommuurde, grotendeels met gras begroeide voortuin; de beschilderde omheiningsmuur met ezelsrug van Vlaamse pannen omvat aan de noordzijde een toegangspoort met geblokte zandstenen pijlers bekroond door een siervaas, aan de oostzijde van de voortuin ligt de vroegere paardenstal. Ten zuiden van het hoofdgebouw aansluitende bijgebouwen.

Onderkelderde woning van vijf traveeën en twee bouwlagen onder vernieuwd zadeldak met veelvuldig toegevoegde dakkapellen. Eenvoudige bepleisterde en geel beschilderde lijstgevels gemarkeerd door een zandstenen onderbouw en steekbogige muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk en luiken. Het interieur kon niet bezocht worden.

De ten zuiden aansluitende en verankerde bijgebouwen van één bouwlaag onder pannen zadeldaken, zijn L-vormig ingeplant en vertonen aan de oost- en de zuidzijde zandstenen gevels met een vrij gesloten karakter, voorzien van een aantal bouwnaden en later ingebrachte, getraliede rechthoekige venstertjes, zie gebruik van baksteen. De gewitte, zandstenen binnenplaats- of westgevels op gepikte plint hebben overwegend aangepaste rechthoekige muuropeningen en vertonen daardoor sporen van baksteenmetselwerk. De eerste twee, heden met wingerd begroeide, traveeën, opgetrokken uit baksteen op een hoge zandstenen onderbouw zijn hoger van volume en onderkelderd, waardoor een opkamer gevormd wordt. Tussen de tweede en de derde travee was er bij de inventarisatie in de jaren 1970 nog een steil aandak met schouderstukken en vlechtingen zichtbaar; mogelijk vormen deze traveeën een overblijfsel van het oorspronkelijke hoofdgebouw, voorgesteld in het Kaartboek van de abdij van Ter Kameren; het aandak werd bij de jongste renovatie weggewerkt.

De paardenstal, vier onregelmatige traveeën en één bouwlaag parallel aan de Damstraat, is opgetrokken uit baksteen onder licht overkragend pannen zadeldak met uitgewerkte windborden; de constructie werd op het kadaster ingetekend in 1879. Centraal hoger oplopend risaliet, uitgewerkt als puntgevel en karakteristiek gebruik van steekbogige muuropeningen, waterlijstjes en een getande baksteenfries.

Lindenhof, voormalige omgrachte hoeve met een resterende traditionele kern uit de 17de of 18de eeuw doch sterk aangepast (eerste kwart van de 20ste eeuw), vooral het bepleisterd herenhuis met twee verdiepingen voorzien van steekboogvensters met lekdrempel, een souterrain van zandsteen, en een zadeldak (pannen). Karrenhuis uit de 19de of 20ste eeuw. Voortuin toegankelijk langs twee geringde zandstenen pilasters met vaasbekroning.

Achteraan gelegen geplaveide binnenplaats met een zandstenen brug over de resterende gracht, een omheiningsmuur met twee muurpanden van een afgebroken inrijpoort, en de resterende dienstgebouwen. In het verlengde van het herenhuis, dienstgebouw met twee traveeën (soort opkamer) in baksteenmetselwerk met een hoge onderbouw van zandsteen; twee steekboogvensters van baksteen met lekdrempels van arduin (20ste eeuw), een rechthoekige kelderdeur en een gootsteentje van arduin. Vernieuwd stomp zadeldak doch hoog aandak met vlechtingen en schouderstuk. Ertegen aanleunend lager gebouw met zadeldak (Vlaamse pannen); zandsteenbouw met een behouden traditionele kern uit de 17de of 18de eeuw aangegeven door een resterend uitgewerkt muuranker en een zandstenen deurtje met een licht gebogen latei op consooltjes; overigens recentere muuropeningen.

Uiterst rechts, een houten stijl waarin voorheen een ankerbalk paste, wijzend op vroegere vakwerkbouw. Lager haaks stalletje uit de 19de eeuw. Overigens nog resterende zandstenen onderbouwen van afgebroken gebouwen.