Neogotisch getinte zaalkerk met links aangebouwde weekkapel en een omhaagd pleintje met beeld van het Heilig Hart en een fontein. Parochie gesticht op 8 februari 1908, ten gevolge de ontwikkeling van een nieuw gehucht op deze plaats; op 27 juni 1909 wettelijk erkend als hulpkerk toegewijd aan het Heilig Hart van Jezus. Volgens T. Coomans gebouwd naar ontwerp van de Brusselse architect Georges Cochaux-Ségard.

Haaks op de straat ingeplante, min of meer georiënteerde zaalkerk op rechthoekige plattegrond met driebeukig schip van vijf traveeën en koor van één rechte travee met vlakke sluiting, op het kadaster ingetekend in 1910. Het geheel werd opgetrokken uit baksteen onder pannen zadeldak, waarvan de helling ter hoogte van de zijbeuken een lichte verspringing vertoont; uitgewerkte klokkentoren op vierkante basis met galmgaten. Gebruik van gele baksteen voor de muurbanden en pseudodruiplijsten, beperkte verwerking van arduin voor de gevelaflijning, lekdrempels en dekstenen.

Westpuntgevel met centrale inkomtravee in een spitsbogig spaarveld, geflankeerd door versneden steunberen; de verdiepte rechthoekige deur met arduinen dagkanten en een spitsboogveld wordt bekroond door gekoppelde spitsboogvensters; veelvuldig voorkomende sierankers en rechthoekige vensters ter hoogte van de zijbeuken. Zijgevels geritmeerd door verankerde lisenen waartussen brede spitsboogvensters met bakstenen monelen; aflijnende, getrapte daklijst. Koor met drie spitsboogvensters.

Bepleisterd en beschilderd interieur: spitstongewelf met gordelbogen in het schip, geplafonneerde zijbeuken; eenvoudige spitsboogarcade.

Mobilair. Bewaard neogotisch altaar; arduinen doopvont met koperen deksel; glasramen in het koor van 1927 door F. Rudenberg (Brugge).

Bak- en hardstenen gebouw met neogotische inslag; hallenkerktype met markerende oostelijke dakruiter en een barok getinte bekroning ten westen.