De oorspronkelijke kapel dateerde waarschijnlijk uit de tweede helft van de 16de eeuw. Deze kapel werd in 1617 door doortrekkende soldaten vernield; ze werd later heropgebouwd. De kapel die er vóór 1944 stond was een eenvoudige, bakstenen kapel van twee traveeën met driezijdige koorsluiting, dropmotief onder de dakrand, en een voorgevel in de vorm van een puntgevel met aandak en vlechtingen; ze dateerde waarschijnlijk uit de 18de eeuw. In 1944 werd ze in brand gestoken en vernield, evenals de drie eeuwenoude linden eromheen. Toen werd ook de nabijgelegen hoeve Rutjes verwoest. De huidige kapel dateert van 1950, naar ontwerp van architect Dreesen (Bree).
Zaalkerkje van vier traveeën met vlakke koorsluiting, met een soort transept in de laatste travee dat een portaal en waarschijnlijk de sacristie omvat. Bakstenen gebouw onder zadeldak (tichelen), met klokkenruitertje boven de koortraveeën. De traveeën zijn gemarkeerd door steunberen. Spitsboogvensters. Portaal onder zadeldak tegen de voorgevel; spitsboogdeur met hardstenen sluitsteen, waarin het opschrift: ANNO SANCTO MCML.
In de 18de eeuw werd het altaar met gotisch retabel van de Sint-Laurentiuskerk hier opgesteld, toen graaf de Lannoy, heer van Bocholt in de eerste helft van de 18de eeuw een nieuw altaar aan de kerk schonk. In 1905 werd het opnieuw in de kerk geplaatst.
- Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium, nummer 77989.
- BLOEMEN H., Bocholt, Reppel: dorpsmonografie, Hasselt, 1986, pagina's 142-145.
- MOLEMANS J., Toponymie van Bocholt, Brussel, 1975.
- TEPPERS M. - LEURS W., Bocholter kapellen, (Bokarelo, 7, 1990, pagina's 9-12).
- WEERD H. VAN DE, Kerken en kapellen in de Limburgsche Kempen, (Verzamelde Opstellen uitgegeven door den Geschied- en Oudheidkundige Studiekring te Hasselt, 2, 1926, pagina's 12-30).
