Voormalige hoeve van het klooster van Onze-Lieve-Vrouw ter Riviere van Bree. Deze hoeve is één van de oudste bezittingen van het klooster: ze werd verworven in 1480, zestien jaar na de stichting van het klooster.

Gesloten hoeve, aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als tweeledig, in de Atlas van de Buurtwegen (1845) als gesloten. Van deze oude kern rest alleen de dubbele dwarsschuur, ten westen van het erf. Het is een bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen). Gecementeerde plint. Smeedijzeren muurankers met krullen. De oorspronkelijke muuropeningen zijn de twee rechthoekige poorten met resten van een houten omlijsting.

Zijgevels met vlechtingen; het aandak is verdwenen. In de zijgevel aan straatzijde een mergelstenen gevelsteen met opschrift: ANNO/ 1829, een tweede gevelsteen met initialen H P (Henri Paggers), en een derde gevelsteen, die door de begroeiing niet zichtbaar is.