is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Watermolen Clootsmolen: omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Watermolen Clootsmolen
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd monument Watermolen Clootsmolen
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Neermolen
Deze vaststelling was geldig van tot
Voormalige watergraanmolen op de Abeek. Eerste vermelding in 1465. In 1539 wordt hij vermeld als banmolen van de graaf van Horne, heer van Bocholt. De molen staat aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). De oude kern bestaat uit twee tegenover elkaar gelegen vleugels, het woonhuis en het dienstgebouw, en het molenhuis in een klein gebouw aan de beek. In de huidige toestand zijn het molenhuis en het dienstgebouw aaneengesloten tot één vleugel. Het huidige woonhuis dateert uit het interbellum. Het molenhuis dateert in zijn huidig uitzicht uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Bakstenen gebouw van twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen). Metalen molenrad; de molen is van het onderslagtype. Het molenwerk is nog aanwezig, de molen is beperkt maalvaardig.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De watermolen Clootsmolen, Damburgse Molen of Neermolen is gelegen aan de Abeek, aan de grens van Bocholt met Bree. De molen is toegankelijk via de Watermolenweg die langs het complex loopt. De oorspronkelijke waterloop die de molen van water voorziet, de molenloper, is nog aanwezig, hoewel de bocht ter hoogte van de molen werd rechtgetrokken, waardoor de watertoevoer aanzienlijk is gereduceerd.
Het landschap bestond tot de tweede helft van de 19de eeuw grotendeels uit moeras en nat grasland. Grote delen van het gebied werden ontwaterd voor land- en bosbouwdoeleinden. Vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw trad verbossing op in de beekvallei. De omgeving van de Clootsmolen bestaat vandaag voornamelijk uit losse weilanden en bospercelen. Op de molensite zelf staan nog enkele markante bomen.