Deze twee totaal anders vormgegeven burgerhuizen, vormden samen met het tussenliggende pand een gevarieerd ensemble, ontworpen door E. Horckmans in 1888 in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen. Het ensemble is representatief voor de realisaties van de maatschappij in de jaren 1880.

Deze bouwmaatschappij, opgericht in 1886, legde zich toe op de ontwikkeling van de wijk "Oostkwartier" tot de populaire middenklassewijk Zurenborg. Op eigen initiatief realiseerde de maatschappij tal van modelwoningen en –huizenrijen. Ze hoopten de bouwgronden in straten die al deels bebouwd waren beter te kunnen verkopen aan privé-investeerders en wilden eveneens de wijk voorzien van fraaie, verzorgde woningen. De woningen gebouwd door de maatschappij hadden doorgaans neoclassicistische of neo-Vlaamserenaissance-gevels.

Nummer 17 is een burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl. Rode bakstenen lijstgevel op een hardstenen sokkel, doorlopende beschilderde banden, gelede puilijst boven tegelfries, gevelbeëindiging met beschilderde architraaf, fries met tegelpanelen en houten kroonlijst met tandlijst op modillons. Hoger opgaande middentravee met balkon op zware consoles, aflijnende Ionische driekwartzuilen onder entablement en bekronende balustrade; rechthoekig dakvenster waarvan de bekroning is verdwenen. Verder segmentboogvensters met diamantkopsleutel, dito deur. Houten schrijnwerk van deur en vensters is bewaard.

Nummer 21 is een eenvoudige neoclassicistische burgerwoning met een bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel. De woning telt twee bouwlagen en drie traveeën onder zadeldak. Lijstgevel met klassieke indeling en afwerking: plint in blauwe hardsteen, kroonlijst op klossen en met twee centrale modillons, imitatievoegen op de begane grond, kordonlijst. Accent op de centrale travee, waar het deurvenster voorzien is van een balkon en een gebogen fronton op smalle pilasters. Schrijnwerk deels bewaard.

De woning op nummer 19, nu vervangen door een appartement, had eveneens een neoclassicistische lijstgevel.

Enkelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak in neorenaissancestijl, uit de laatste kwart van de 19de eeuw, mogelijk naar ontwerp van E. Dieltiens van 1892 (zie nummers 27 en 29).

Bakstenen lijstgevel op een arduinen sokkel, doorlopende beschilderde banden, gelede puilijst boven tegelfries, gevelbeëindiging met beschilderde architraaf, fries met tegelpanelen en houten kroonlijst met tandlijst op modillons. Hoger opgaande middentravee met balkon op zware consoles, aflijnende Ionische driekwartzuilen onder entablement en bekronende balustrade; rechthoekig dakvenster onder meander en gebogen waterlijst, flankerende oeils-de-boeufs. Verder segmentboogvensters met diamantkopsleutel, dito deur.