Historische hoeve zogenaamd "Kloosterhof". Voormalig neerhof van de Guldenbergabdij, gesticht in 1214 te Moorsele en in het midden van de 13de eeuw overgebracht naar Wevelgem. Tevens centrum van de heerlijkheid van Gorselis. In de 18de eeuw heeft de abdis naast geestelijke ook wereldlijke macht als "Vrouwe van Wevelgem" en bezit aanzienlijke rechten zowel over haar kloostergemeenschap als over de kerk, de parochie en de heerlijkheid.

In de loop van de 13de en 14de eeuw ontstaat een gebouwencomplex naar Cisterciënzernormen. Het klooster is relatief bescheiden qua afmetingen. In de tweede helft van de 16de eeuw wordt het klooster verwoest ten gevolge van de beeldenstorm in 1566. De abdij wordt pas heropgebouwd na 1613. Van 1613 tot 1795 kent de abdij een enorme bloei. Met het puin van de oude abdij wordt de nieuwe heropgebouwd. Tijdens het abiaat van abdis Peutermans (1727-1769) bereikt de abdij haar hoogtepunt. Zij laat grootschalige nieuw- en verbouwingswerken uitvoeren en laat talrijke aankopen realiseren. Onder haar abiaat wordt in 1743 de monumentale toegangspoort, de zogenaamde "Westpoort", opgericht.

Het Cisterciënzerinnenklooster wordt in 1797 te koop gesteld als Nationaal Domein waarna het systematisch vernield wordt omwille van de bouwmaterialen. Enkel het neerhof en het poortgebouw blijven bewaard.

Hoeve gelegen aan de oevers van de voor de streek belangrijke Leie en ten westen van de kerk van Wevelgem. In oorsprong volledig omwalde site, die via een sluis in verbinding stond met de Leie. Thans is de omwalling gedeeltelijk bewaard ten noorden en ten westen. Ten oosten ommuurde moestuin. 18de-eeuwse hoevegebouwen met gesloten opstelling op rechthoekige plattegrond. Lange oostelijke erfoprit afgezoomd door platanen en gemarkeerd door eenvoudig poortgebouw onder pannen zadeldak.

Ten zuidwesten van het erf, tweede toegangspoort zogenaamde "Westpoort". Monumentaal vrijstaand poortgebouw die de oorspronkelijk toegang was tot de eigenlijke abdij. Gerestaureerd in 2003. Verankerde baksteenbouw onder imposant natuurstenen (Avennessteen) fronton met wapenschild van de abdis Peutermans en welke bekroond is met de oorspronkelijke bolvormige postamenten. Rondbogige poortdoorgang voorzien van natuurstenen hoekblokken en sluitsteen met jaartal 1743. Houten poort.

Te midden van het erf 17de-eeuwse (vermoedelijk van 1699) duiventoren. Verankerde baksteenbouw op rechthoekige plattegrond. Drie bouwlagen onder pannen zadeldak. Natuurstenen plint en hoekblokken. Getrapte zijgevels. Zuidgevel met drie verweerde jaarstenen. Uitzonderlijk is de open begane grond.

Ten oosten van het erf en aanleunend bij de oostelijke poortdoorgang twee aanpalende woonhuizen respectievelijk verbouwingen uit de jaren 1940 naar ontwerp van M. Delrue (Wevelgem) en uit de jaren 1970 naar ontwerp van P. Sandra (Wevelgem). In kern zijn nog oude elementen en structuren behouden. Aansluitend bij het woonhuis paardenstal met opkamer voor de boever.

Ten noorden van het erf lange stalvleugel. Baksteenbouw onder overstekend pannen zadeldak, doorbroken door aandaken met vlechtingen. Rechthoekige kozijndeuren in getoogde omlijsting. Behouden interieur met arduinen slieten. 18de-eeuwse dakconstructie. Ten zuiden van het erf lange bakstenen vleugel centraal doorbroken door poortdoorgang. Ten westen van de centrale doorgang korfbogige poort. Oostelijke deel aangepast tot garage. Deels behouden vakwerk. Ten westen van het erf, imposante driedubbele dwarsschuur onder verlaagd zadeldak (golfplaten). Afgebrand in 1944. Rondboogpoorten onder druiplijst en voorzien van natuurstenen negblokken.

Rechts van de poort, woonhuis van de hoeveknecht en de voormalige smidse. Laag boerenarbeidershuisje van zeven traveeën onder geknikt zadeldak met licht overstekende dakrand. Gedateerd 1746 door middel van jaarankers in de rechter zijgevel. Witgeschilderde baksteenbouw op gepikte plint. Getoogde muuropeningen. Zijgevels met aandaken en vlechtingen; lagere aanbouwen onder lessenaarsdak.