Molen De Wachter, gebouwd in 1871, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een korenmolen, type stenen bovenkruier, bergmolen (beltmolen). De molen maakt deel uit van een landelijke omgeving, waarbij kerk, kasteel en molen de historisch gegroeide visuele bakens vormen van het dorpsgezicht Dilsen.

Molen De Wachter werd in 1871 gebouwd door Pieter Jan Rachels, molenaar in Vucht. Eind 19de eeuw is de molen in het bezit gekomen van de kasteelheer van Dilsen, ridder Leon Moreau de Bellaing-Delamine, die in 1916 overleed en de goederen overmaakte aan zijn kinderen. Na stormschade in 1908 werden in 1909 nieuwe geklinknagelde roeden gestoken van de firma Verhaeghe (Ruddervoorde), alsook een gietijzeren molenas van ijzergieterij Van Aerschot (Herentals). De molen is op windkracht in bedrijf gebleven tot 1954, toen de molen bij een krachtige wind schade aan het spoorwiel opliep. De schade werd niet hersteld en sinds 1970 ligt de maalactiviteit stil. In 1992 is de molen geheel onttakeld waarbij de romp werd afgedekt met een betonnen plaat. De gedemonteerde ijzeren onderdelen (onder meer de molenas) en de standaard zouden thans opgeslagen liggen bij een molenliefhebber in Boechout.

Momenteel rest nog een conische bakstenen molenromp op een deels afgegraven, met gras begroeide belt in een weide. De molen was toegankelijk via de vroegere invaart (doorgang) op de begane grond, afgesloten met een korfboogpoort, en via een rondboogdeur op de belt. De rondboogvensters zijn op één verticale lijn geplaatst. De belt is aan de voorzijde afgevlakt door een bakstenen keermuur met aan de rechterkant een kleine, bakstenen aanbouw onder lessenaarsdak.