Historische hoeve zogenaamd "DE MOTTE", voor het eerst vermeld en afgebeeld in het landboek van de gemeente van 1724. De kaart toont twee volumes, die loodrecht op de straat staan afgebeeld. Op de Ferrariskaart (1770-1778) afgebeeld met twee losstaande volumes. Woonhuis en schuur aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (1845). Kadasteronderzoek toont aan dat de schuur achteraan wordt uitgebreid in 1928, 1960, 1964, 1989, 1995 en 2001.

Thans hoeve met losstaande bestanddelen gegroepeerd rond een verhard erf, ten zuiden afgezoomd door meidoornhaag. Ten westen, woonhuis naar verluidt van 1902, volgens de mutatieschets van het kadaster van 1907. Ten zuiden, 18de-eeuwse schuur en ten noorden, nieuwe bedrijfsgebouwen.

Boerenhuis van rode baksteen verfraaid door witte sierbaksteen voor onder meer ontlastingsbogen, borstwering en muurbanden. Geknikt zadeldak, doorbroken door twee dakkapellen. Verdiepte vensters, vernieuwd schrijnwerk.

Ten zuiden, merkwaardige schuur uit het laatste kwart van de 18de eeuw, gedateerd met muurkapel "1783" in oostelijke zijgevel. Volume van rode baksteen met opvallend gebruik van witte, deels beschilderde natuursteen (Balegmese steen) voor de muurbanden, onder zadeldak (golfplaten, naar verluidt tot 1948 met strobedekking). Typerende steunberen in noordelijke, westelijke en zuidelijke gevel. Voorheen, open wagenhuis aan de oostzijde, thans toegemaakt en mee in schuur geïncorporeerd. Erfgevel met rechthoekige poort met ijzeren I-balk. Achtergevel met twee rondbogige muuropeningen, thans toegemaakt. Decoratief uitgewerkte heiligennis met schelp-, blad- en bloemmotieven in oostelijke zijpuntgevel. Rondbogige nis in witte natuursteen met blauwbeschilderde accenten, bekroond door rijksappel met kruis, een voorstelling van de Salvator Mundi. Vermoedelijk werd dit symbool gebruikt als 'tegenhanger' van het Mariabeeld in de nis, thans vervangen door recent Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesbeeldje. Gaaf bewaarde gordingekap met vijf gebinten, samengesteld uit een schaargebint ondersteund door een standvink en een bovenliggend nokgebint.