Op de Ferrariskaart (1771-77) staat hier een L-vormige hoeve aangeduid. In de eerste helft van de 19de eeuw werd het perceel verdeeld (Atlas van de Buurtwegen, 1845) en bevonden er zich twee huizen. Bij de bouw van het huidige pand werden de twee eigendommen herenigd, om begin 20ste eeuw opnieuw opgesplitst te worden. Het gebouw in zijn huidige vorm dateert waarschijnlijk uit het midden van de 19de eeuw en had als ordonnantie: woonhuis-dienstgebouw. Begin 20ste eeuw werd het dienstgebouw, thans nummer 10, ingericht als woonhuis.

Bakstenen gebouw van twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen). Gecementeerde plint. Het woonhuis telt vijf traveeën. Getoogde vensters met hardstenen lekdrempel; de twee rechter benedenvensters werden verbouwd tot winkelpui. Rechthoekige deur in houten kozijn. Het dienstgebouw werd begin 20ste eeuw voorzien van rechthoekgie vensters in gecementeerde omlijsting; korfboogpoort in gecementeerde omlijsting.