Burgerhuis in sobere neo-Vlaamserenaissance-stijl, als eigen woning opgetrokken door de architect Gerard Jan Maas-Lammens naar een ontwerp uit 1887, in de gevel gedateerd 1888. Maas had zich in 1874 vanuit Den Bosch als schrijnwerker in Antwerpen gevestigd. De eigen woning is het vroegst gekende bouwproject van de architect in de stad, waar hij actief was tot omstreeks 1920. Rond de eeuwwisseling past hij voor zijn residentiële productie het conventionele neoclassicisme toe, en voor pakhuizen als het complex Meeûs-Funck in de Adriaan Brouwerstraat de neo-Vlaamserenaissance-stijl.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel is opgetrokken uit rood baksteenmetselwerk, doorspekt met contrasterende banden gele en zwarte baksteen. Deze laatste is ook gebruikt ter accentuering van de ontlastingsbogen, en de baksteenmozaïeken met kepermotief in de boogvelden van de fries. Verder is het parement verwerkt met natuursteen voor de plint, bossage, waterlijsten, consoles, sluitstenen, diamantkoppen, bolornamenten en het balkon, en blauwe tegels in de friezen. Opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, belijnd door kordonvormende lekdrempels, pui- en waterlijsten, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Dit wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een entablement en een gebogen balkon met balustrade op consoles, en in de fries door een rolwerkcartouche met het bouwjaar 1888. De oorspronkelijke bekroning, een gebroken, driehoekig fronton met obelisk als topstuk is verdwenen. Een klassiek hoofdgestel met architraaf, fries en een gekorniste houten kroonlijst op klossen, tandlijst en consoles met wortelmotief vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de vensters is behouden, de deur werd vernieuwd.