De huidige tweeledige hoeve staat in deze vorm aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77), maar het is niet duidelijk of zij in kern opklimt tot de periode van de bouw van het kasteel door Thomas de la Marck in de eerste helft van de 17de eeuw. De noordoostvleugel kan dateren uit de 18de eeuw, voor de schuur kon dit niet uitgemaakt worden. De hoeve staat in haar huidige vorm weergegeven in de Atlas van de Buurtwegen (1845); zij dateert dus zeker van vóór deze periode. De noordoostvleugel omvat de pachterwoning en de stallen. De pachterwoning is een toevoeging uit de eerste helft van de 19de eeuw, mogelijk uit de periode van de verbouwing door Theodoor Olislagers. Witgekalkt, bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gecementeerde plint. Twee smeedijzeren muurankers met krullen. Rechthoekige deur en venster in de woning, in een hardstenen omlijsting van hergebruikt materiaal, het venster voorheen beluikt; boven de stal een laadvenster in houten kozijn; het tweede zoldervenster is recent. De lage, rondboogvormige stalpoort werd gedeeltelijk gedicht. Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk.

Tegenover de stalvleugel bevindt zich de langsschuur. Bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen). Aanbouwsel onder lessenaarsdak tegen de erfzijdegevel, reeds aanwezig in 1845. In de noordoostzijde werd in de 19de eeuw (derde kwart ?) een nieuwe pachterwoning of knechtenkwartier aangebracht. Smeedijzeren muurankers met krullen. Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk. In de noordoostgevel de rondboogpoort, en de rondboogvensters en –deur van de pachterwoning, met houten roedeverdeling in het bovenlicht. Hierboven het duifhuis (?) in twee houten kozijnen. In de geveltop twee rechthoekige uilengaten.