Dokterswoning in Louis-Philippestijl, gebouwd in opdracht van de arts Louis Ceuterick naar een ontwerp door de architect en aannemer Jean Baptiste Royers uit 1862. Ceuterick had begin 1862 door Royers al een ‘paviljoen’ laten optrekken, op het tuinperceel rechts van zijn nog te bouwen woning, boven de bestaande tuinmuur. Dit perceel is vandaag bebouwd (Lange Leemstraat 96).

Jean Baptiste Royers studeerde architectuur aan de Academie van Antwerpen (1837-1844), en trad gelijktijdig als tekenaar in dienst van de Stad Antwerpen, waar hij opklom tot inspecteur openbare werken onder stadsbouwmeester Pierre Bruno Bourla. Hij nam in 1845 in Ronse de functie op van stadsarchitect en docent aan de Academie. Na de dood van zijn echtgenote Julie Portois (1822-1853), vestigde Royers zich opnieuw in Antwerpen, waar hij tot zijn overlijden in 1890 als aannemer en architect actief was. Hij is de vader van Gustave Royers, stadsingenieur en stadsbouwmeester van Antwerpen.

Met een gevelbreedte van vier traveeën omvat de rijwoning een souterrain en twee en halve bouwlaag onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met dubbelhuisopstand en schijnvoegen op de begane grond, rust op een hoge, geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema. De compositie wordt in de twee middentraveeën van de bel-etage gemarkeerd door een balkon met bewerkte voluutconsoles en een doorgetrokken balustrade, met diamantkoppen op de eindpostamenten. Registers van schouderboogopeningen, de inkomdeur met steektrap in de tweede travee. Deze zijn gevat in vlakke omlijstingen met geprofileerde dagkanten, op de begane grond vanaf de plint en op de bel-etage vanaf de balustrade, verrijkt met een bewerkte sluitsteen tussen festoenen. De haast vierkante schouderboogvensters van de halve bovenste verdieping onderscheiden zich door vier ingezwenkte hoeken, een omlopende omlijsting een rolwerksleutel en -console op de dorpels. Een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst met tandlijst op uitgelengde voluutconsoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur met siersmeedwerk en de guillotineramen op de begane grond dateert uit de vroege jaren 1900; smeedijzeren souterraintralies en gietijzeren voetschraper.