Burgerhuis in beaux-artsstijl gebouwd in opdracht van E. Waerseghers, naar een ontwerp door de architect Eugène Geefs uit 1912. Door een volgende eigenaar, G. Hargot, werd in 1923 een pseudo-mansarde toegevoegd.

Het hotel Waerseghers behoort tot het rijpe oeuvre van Eugène Geefs, die actief was vanaf omstreeks 1885 tot zijn overlijden in 1925. Omstreeks 1890 realiseerde hij een bescheiden reeks woningen voor de Société Anonyme pour la construction de maisons bourgeoises in de wijk Zurenborg. Tot de belangrijkste vroege werken behoort het verdwenen Tolhuis, dat Geefs samen met Joseph Schadde ontwierp. Uit het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog zijn slechts een beperkt aantal burgerhuizen bekend, zonder uitzondering in klassiek geïnspireerde eclectische stijl. Voor twee kastelen in opdracht van de grafelijke familie Moretus Plantin de Bouchout, "Klaverblad" te Wilrijk en "Rodenburg" te Hove, paste de architect op het zelfde moment de neo-Vlaamserenaissance-stijl toe.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een plat dak, sinds 1923 onder een pseudo-mansarde (leien) met een houten dakkapel en oeil-de-boeuf. De lijstgevel met een volledig natuurstenen parement, is opgebouwd uit de pui die zich door schijnvoegen en rondbooglisenen als sokkel manifesteert, en de bovenbouw bepaald door rechthoekige lisenen in kolossale orde. Asymmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op het brede zijrisaliet, in overeenstemming met de indeling van het interieur. Een bow-window met kelkvormige console en colonnetten bekroond door een smeedijzeren borstwering markeert de eerste verdieping, medaillons met strik en guirlande de tweede. Verder bestaat de opstand uit registers van rondboogopeningen op de begane grond en rechthoekige bovenvensters, waarbij het portaal wordt geaccentueerd door een medaillon op de tussendorpel, en het venster van de eerste verdieping door een bewerkte omlijsting met entablement en onderdorpel. Het decor van guirlandes op borstweringen en lateien, medaillons, strikken en chutes, is zoals het smeedwerkpatroon van borstweringen en tralies, ontleend aan de Lodewijk XVI-stijl. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op uitgelengde consoles vormt de gevelbeëindiging. Het gevernist houten schrijnwerk van de met medaillons bewerkte deur, en de vensters met kleine roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

De naar achter wigvormig verbredende plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis. Volgens de bouwplannen wordt de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer, veranda en overdekt terras, op de begane grond geflankeerd door de vestibule met trappenbordes, de traphal met annex vestiaire, een kantoor en de office met ‘monte plats’. Het souterrain biedt ruimte aan de spreekkamer, een ‘photographiekamer’ of doka, en de keuken met washuis. Van de bovenverdiepingen ontbreken de plattegronden in het bouwdossier.

Burgerhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder pseudo-mansardedak, in neo-Lodewijk XVI-stijl uit eerste kwart 20ste eeuw. Natuurstenen lijstgevel met imitatievoegen (begane grond), brede puilijst, ritmerende lisenen en markante gebogen erker met bekronende balkonleuning.

Decoratie met cartouches en festoenen. Rechthoekige en rondboogvensters. Spiegelboogdeur met bewerkte sleutel onder gestrekte waterlijst en groot rond bovenlicht.