Op de Ferrariskaart (1771-77) is het perceel nog onbebouwd; in de Atlas van de Buurtwegen (1844) staat het huidige gebouw aangeduid; het dateert waarschijnlijk uit het vierde kwart van de 18de of het begin van de 19de eeuw. Witgekalkt bakstenen gebouw van twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gepikte plint. Smeedijzeren muurankers, S-vormig en met krullen. In de twee rechtse traveeën werd in de tweede helft van de 19de eeuw een woonhuis ingericht, voorzien van een getoogde deur en venster. In een latere periode werden op de bovenverdieping rechthoekige vensters onder houten latei aangebracht. De oorspronkelijk muuropening was een thans gedichte, rondboogvormige poort, vervangen door een poort en venster onder metalen I-balk. Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk.