In de herfst van 1787 werd het huis door bokkenrijders overvallen en leeggeroofd. Oorspronkelijk één geheel (Atlas van de Buurtwegen, 1844), circa 1850 gesplitst. De kern dateert uit de tweede helft van de 17de eeuw: de rechterzijgevel is een krulgevel, thans gecementeerd, voorzien van smeedijzeren muurankers met krullen; gevelsteen met datering 1764; de achtergevel heeft dezelfde muurankers.

Nummer 55 is thans een enkelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (kunstleien en mechanische pannen). Bakstenen gebouw met recent voorgevelparement. De classicistische voorgevelordonnantie dateert van de tweede helft van de 18de eeuw (waarschijnlijk 1764, confer gevelsteen): getoogde vensters in een rechthoekige kalkstenen omlijsting met sluitsteen, voorheen beluikt op de benedenverd. Rechthoekige deur in een geprofileerde, kalkstenen omlijsting met neuten en sluitsteen; bordes; 19de-eeuws houtwerk.

Nummer 57 is een dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (kunstleien). Bakstenen gebouw op een plint van kalksteenblokken. Voorgevelordonnantie van circa 1850: rechthoekige, beluikte vensters met hardstenen latei en onderdorpel, en rechthoekige deur onder hardstenen latei. Linkerzijgevel met vlechtingen, het aandak werd verwijderd. Lager aanbouwsel van één travee tegen de linkerzijgevel; korfboogpoort met kalkstenen sluitsteen, voorzien van de datering 1802. Achter het gebouw bevindt zich een erf, met achter aan een dienstgebouw (een voormalige schuur ?), reeds aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1844). Bakstenen gebouw onder zadeldak (mechanische pannen). Smeedijzeren muurankers met krullen. Gewijzigde muuropeningen. In de gevel werd de kalkstenen sluitsteen van een poort ingemetseld, voorzien van een wapenschild, thans onleesbaar.