Eén van de historische hoeven van Kessenich, en één van de eerste landbouwvestigingen ten westen van de Romeinse heirbaan. Eigendom van de heren van Kessenich, in 1804 verkocht aan H.J. Michiels. Tweeledige hoeve, reeds als dusdanig aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). Op de Ferrariskaart is ze gelegen temidden van een omhaagde boomgaard. De huidige gebouwen dateren van 1870, zoals aangeduid door middel van jaarankers in de zijgevel aan straatzijde.
Rechts van het erf, het woonhuis met stal, links de langsschuur. Woonhuis en stal in een bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (golfplaten). Dropmotief onder de dakrand. Getoogde vensters, voorheen beluikt. Rechthoekige deur in een houten kozijn. De muuropeningen van de stal zijn gewijzigd behalve de zolderluiken. Zijgevels met aandak en vlechtingen; links een topstuk. Recente stallen aangebouwd tegen de achtergevel.
Bakstenen langsschuur onder zadeldak (golfplaten). Dropmotief onder de dakrand. Getoogde poort, heden gedicht in de zijgevel aan straatzijde. Recenter aanbouwsel tegen de voorgevel aan erfzijde.
HENKENS P., Geschiedenis van Kessenich, Kessenich, 1979, p. 103, 539.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)