Burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl gebouwd in opdracht van de heer Fr. Van Rooyen, naar een ontwerp door de architect door Jan Frans Sel-Caluwaerts uit 1893. Het pand werd in 1999 gesloopt voor een nieuwbouwcomplex op de hoek van Lange Lozanastraat en Harmoniestraat.
Jan Frans Sel-Caluwaerts beëindigde zijn architectuurstudies in 1881 en werkte toen al in dienst van het provinciebestuur van Antwerpen, aanvankelijk onder leiding van Leonard Blomme en vanaf 1899 Louis Gife. In 1920 zou hij zelf worden benoemd, tot provinciaal architect voor het arrondissement Antwerpen, een functie die hij vervulde tot 1928. Vanaf midden jaren 1886 tot de Eerste Wereldoorlog combineerde Sel-Caluwaerts zijn ambt met een bloeiende privé-praktijk, die talrijke burgerhuizen opleverde. In 1892 won hij samen met Frans Truyman de architectuurwedstrijd voor het Hoger Handelsgesticht in de Schildersstraat, zijn meest gekende realisatie. De woning Van Rooyen dateert uit deze vroege fase van zijn loopbaan, net als de eigen architectenwoning in de Anselmostraat. Sel-Caluwaerts' architectuur evolueerde van een monumentaal, plastisch eclecticisme, met discrete invloeden van de art nouveau na 1900, naar een rijk geornamenteerde, klassieke beaux-artsstijl omstreeks 1910.
Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat). De schoudergevel gedateerd "Anno 1893", heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk, met overvloedig gebruik van blauwe hardsteen en witte natuursteen voor de plint, speklagen, deur- en vensteromlijstingen, diamantkoppen, sluitstenen, voluten, topstukken en dekstenen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een driezijdige, door wortelmotieven en diamantkoppen versierde, houten erker, met een gebuikte basis, consoles, afdak, en ijzeren balkon als bekroning. De rijk versierde drieledige geveltop, waarvan de ordonnantie doorloopt over de tweede verdieping, onderscheidt zich door overhoekse fioelen, flankerende voluten, topvazen en een topstuk met jaarsteen en driehoekig fronton. Vierlicht met boogvelden en gebroken, driehoekig fronton in de eerste geleding, segmentvenster met tussenposten erboven. Voorts is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, op de hoofdverdieping in entablementomlijsting met diamantkopsleutels. Rechthoekige deur in geriemde omlijsting met diamantkoppen en oren, onder een gestrekte waterlijst op consooltjes. Bewerkte houten deur.
Auteurs: Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2017: Burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/194750 (geraadpleegd op ).
Enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (kunstleien, nok loodrecht op de straat) in neo-Vlaamserenaissance-stijl, gedateerd "Anno 1892". Bakstenen schoudergevel met overhoekse fioelen, flankerende natuurstenen voluten, topvazen en topstuk met datering en driehoekig fronton. Doorlopende lekdrempels en kordons, centrale erker op halfronde sokkel, versierd met wortelmotieven en diamantkoppen, bekronend balkon en rijk uitgewerkt balkonvenster (gebroken fronton, wortelmotief). Voorts rechthoekige vensters, op hoofdverdieping in hardstenen entablementomlijsting, diamantkopsleutels. Rechthoekige deur in hardstenen geriemde omlijsting met diamantkoppen en oren, onder gestrekte waterlijst op consooltjes.
Bron: PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nc, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Steyaert R. 1989: Burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/7189 (geraadpleegd op ).