Nummer 13 vormde samen met nummer 11 het historische Boomerhof. Het Boomerhof was een groot leen van Kessenich (leenkaart van 1478). Het wordt vanaf de 14de eeuw vermeld; er hoorde toen een laathof bij.

De hoeve bestond in de 18de eeuw uit twee langgestrekte gebouwen, confer Ferrariskaart (1771-77). Ze staat in grosso modo dezelfde vorm weergegeven in de Atlas van de Buurtwegen (1845), hier met een bijkomend dienstgebouw en een bakhuis. Nummer 13 was het oorspronkelijke woonhuis, nummer 11 het dienstgebouw.

Reeds in 1782 wordt de hoeve gesplitst: de helft wordt door de toenmalige eigenaar H. Van der Borcht verkocht.

Het woonhuis dateert in zijn huidige vorm uit de eerste helft van de 19de eeuw; mogelijk dateert de gevelsteen in nummer 11, confer infra, de volledige hoeve. Dubbelhuis van vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen), op gecementeerde plint. Vensters onder strekse boog en met hardstenen lekdrempel; beluikt. Rechthoekige deur in een hardstenen omlijsting. Zijgevels met aandaken en vlechtingen; smeedijzeren muurankers. Recent, aansluitend dienstgebouw rechts.

Het voormalige dienstgebouw vormt thans een onderdeel van de hoeve nummer 11. Het is volledig verbouwd. Mergelstenen gevelsteen: GRCEG/1835.