Landhuis in neoclassicistisch stijl, te dateren in het derde kwart van de 19de eeuw. Een bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer, ontwerper noch aannemer zijn gekend. Het gebouw is vrijstaand ingeplant te midden van een tuin, aan de straatzijde afgesloten door een ijzeren hek met hardstenen pijlers. In 1897 werd het ‘maison de campagne’ door de aannemer Henri Vermeiren inwendig verbouwd en allicht uitgebreid voor een opsplitsing in drie woningen. Deze bouwde in 1895, 1896 en 1898 op delen van het terrein ook acht burgerhuizen (Lange Lozanastraat 48-58 en 64-66), waarvan slechts de helft bewaard is. Eind jaren 1930 vestigde de Commissie van Openbare Onderstand hier een kleinschalig weeshuis voor kinderen tussen 6 en 12 jaar, het Home Leroux-Van Spilbeeck, dat vandaag dienst doe als instelling voor begeleid wonen. De naam verwijst naar een weldoener van de C.O.O., mevrouw Leroux-Van Spilbeeck, die in 1938 eigendommen schonk.

Het gebouw omvat een hoofdvolume met een rechthoekige plattegrond van drie bij vijf traveeën, twee bouwlagen hoog onder een leien mansardedak. Hierbij sluit een even hoge, L-vormige achterbouw onder plat dak aan, vermoedelijk met latere uitbreidingen. Het hoofdvolume vertoont de perfect symmetrische opbouw van het neo-Palladiaanse landhuis, waarvan de plattegrond beantwoordt aan een kruisvormig assenstelsel met centrale vestibule. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels rusten op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Een overdekt perron met zuilen, klassiek hoofdgestel met trigliefen en bekronende borstwering met palmetten, legt de klemtoon op het middenrisaliet van de voorgevel, die verder wordt gemarkeerd door kolossale hoeklisenen. Vijfzijdige erkers met balustrade accentueren op gelijkvloers niveau de middenas van beide zijgevels. Verder zijn de opstanden opgebouwd uit regelmatige registers van rechthoekige muuropeningen in geriemde omlijsting met oren, de vensters van de begane grond met kordonvormende lekdrempels, de bovenvensters met sierlijke onderdorpels. Een klassiek hoofdgestel met een gekorniste houten kroonlijst op klossen en consoles vormt de gevelbeëindiging; drie dakkapellen met gebogen fronton en sluitsteen per gevelzijde.

Fraaie tuinafsluiting aan straatzijde vermoedelijk uit de bouwperiode van het landhuis, opgebouwd uit gecanneleerde gietijzeren colonnetten met topstuk, smeedijzeren hekken met pijlpunten, een sokkel, en vierkante pijlers van de inkompoort uit blauwe hardsteen.