Historische, beeldbepalende hoeve met gesloten opstelling, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1845) met losstaand woonhuis.

Op het primitief kadasterplan worden er drie losstaande volumes, met name het woonhuis, de schuur (westen) en de stal (oosten) afgebeeld. Volgens een mutatieschets worden de losse bestanddelen met elkaar verbonden in 1859.

Bakstenen bestanddelen onder zadeldaken (pannen en kunstleien), gegroepeerd rond een gekasseid erf. Straatgevel van gewitte baksteen op gepikte plint, erfgevels van blote baksteen, veelal verfraaid door friesjes.

Oostelijke erftoegang gemarkeerd door poortgebouw. Ten noorden het woonhuis met in de oostgevel geïncorporeerde kapel. Schuur ten westen en ten zuiden, stalvleugel ten zuidwesten en ten oosten.

Boerenhuis van zeven traveeën en anderhalve bouwlaag. Gecementeerde erfgevel, parement naar verluidt van 1830. Achtergevel van rode baksteen op gepikte plint met aflijnende fries. Licht getoogde vensters met dievenijzers. Zijpuntgevels met vlechtingen.

Deels onderkelderde woning, enkele interieurelementen bleven bewaard, onder meer cementtegelvloeren en houten schouwmantels.

Stalvleugel ten zuidwesten met bakstenen troggewelf op dito bogen.

Schuur ten westen met houten spant uit de jaren 1950, vernieuwd na brand. Schuur ten noorden, voorheen deels in gebruik als cichorei-ast, getypeerd door vlechtingen in westelijke zijpuntgevel.

Bedehuisje op rechthoekige plattegrond met apsis. Puntgevel van rode baksteen doorbroken door rondbogige muuropening geflankeerd door pilasters. Bepleisterd en beschilderd interieur. Altaar met de beelden van Jozef, Maria en Jezus in boogvormige nis. Gewelfribben met sterren.