Zogenaamde hoeve Reyven, mogelijk oorspronkelijk het zogenaamde Vlasserhof (topografische kaart van het Dépôt de la Guerre, 1872). Reeds op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845) aangeduid als een langgestrekte hoeve. De hoeve was reeds in 1845 verdeeld. In de tweede helft van de 19de eeuw groeide nummer 18 uit tot hoeve met losstaande bestanddelen. Thans verlaten en vervallen.
De oude kern is de vleugel aan straatzijde (nok parallel aan de straat). Bakstenen gebouw van één bouwlaag. De ordonnantie is niet meer oorspronkelijk. Zadeldak (mechanische pannen). Het huidige uitzicht dateert grotendeels uit de tweede helft van de 19de eeuw. Zijgevels met aandak, vlechtingen en topstuk. Muizentandfries en dropmotief. Verschillende soorten muuropeningen: streks, getoogd, in houten kozijn; verscheidene muuropeningen zijn gewijzigd.
Rechts van het erf, met nok loodrecht op de straat, een vervallen langsschuur met stal uit de tweede helft van de 19de eeuw, waarvan het dak is verdwenen. Achter aan het erf, een dwarsschuur in versteende vakwerkbouw; cementblokken en baksteen. Zadeldak (Vlaamse pannen). Verscheidene bewaarde gebintstijlen.
