is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Watermolen Leverenmolen: molenaarswoning en omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Watermolen Leverenmolen
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Watermolen Leverenmolen: molenhuis
Deze bescherming is geldig sinds
Voormalige wateroliemolen, later graanmolen op de Bosbeek. De molen staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77). In de Atlas van de Buurtwegen (1845) is het een complex met losstaande bestanddelen. Hiervan bleef alleen het molenhuis bewaard, in een sterk gewijzigde vorm; de verbouwingen dateren waarschijnlijk uit de tweede helft van de 19de eeuw.
Molenaarshuis en recente stal in één langgestrekt gebouw ten noorden van het erf. Het woonhuis is een dubbelhuis uit de tweede helft van de 19de eeuw. Drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen); recent dakvenster. Bakstenen gebouw met dropmotief onder de dakrand. Getoogde muuropeningen.
Molenhuis ten zuiden van het erf. De molen staat nok loodrecht op de Bosbeek. Bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen); gevelpartijen van Maaskeien getuigen van de oude kern. Smeedijzeren muurankers. Getoogde muuropeningen (tweede helft 19de eeuw). Recent aanbouwsel tegen de noordgevel. De molen is een onderslagmolen met een metalen molenrad. Behouden sluiswerk.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Op de Kabinetskaart van de Ferraris was de molen een van de vele molens in de vallei van de Bosbeek tussen Opoeteren en Neeroeteren. De watermolensite lag tussen de beek en de aftakking ten noorden van het gehucht Op den Berg. In de 19de eeuw was de vallei rondom de molen vooral ingericht als grasland met hagen en houtkanten. Dit bleef ongewijzigd tot het midden van de 20ste eeuw. Vandaag bestaat de omgeving van de molen uit weiland met nog enkele houtkanten. De Bosbeek zelf wordt begeleid door een bomenrij.