Hoeve met losstaande bestanddelen, gegroeid uit een langgestrekte hoeve (nok loodrecht op straat), zoals aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). De hoeve is afgelegen van de straat en door een privéweg ermee verbonden. Aan de straatzijde ligt een grote poel, gevoed door grond- en regenwater, die in deze vorm ook reeds in de Atlas staat aangeduid.

Ten noorden van het erf, het woonhuis met aansluitende stal en dwarsschuur. De kern klimt minstens op tot de 18de eeuw. Gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen). Het woonhuis was oorspronkelijk vrijwel volledig van Maaskeien, thans gerestaureerd en aangepast met bakstenen partijen. Dropmotief onder de dakrand (tweede helft 19de eeuw). Getoogde muuropeningen (tweede helft 19de eeuw). Het aansluitende dienstgedeelte was oorspronkelijk van vakwerk; sporen van het ankerbalkgebint en de oorspronkelijke linkerzijgevel bleven bewaard; hier werd in een latere periode de voormalige schaapsstal tegenaan gebouwd.

Het dienstgebouw tegenover deze vleugel is recent; hier bevond zich een stal, die eveneens vrijwel volledig in Maaskeien opgetrokken was. Recent dienstgebouw achter aan het erf.