is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Watermolen Volmolen met omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Watermolen Volmolen
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Watermolen Volmolen: molenhuis
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Watermolen op de Bosbeek Volmolen
Deze vaststelling was geldig van tot
Voormalige watermolen op de Bosbeek, hier ook Grote Beek genaamd. De molen wordt reeds vermeld in de 17de eeuw. Hij staat aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845), (Moulin à huile). De huidige gebouwen dateren echter volledig uit eind 19de of begin 20ste eeuw.
Het molenaarshuis is een dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen). Bakstenen gebouw met gecementeerde en witgeschilderde lijstgevel. Rechthoekige muuropeningen. Rechts aansluitend een gebouw van twee traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen); gecementeerd bakstenen gebouw met rechthoekige muuropeningen. Ertegenover het molenhuis, een breedhuis van drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen). Dit was oorspronkelijk een gebouw in vakwerk. Thans witgeschilderd bakstenen gebouw. Getoogde muuropeningen. Lage getoogde poort, thans gedicht en vervangen door twee vensters. Metalen onderslagrad tegen de rechter zijgevel. Bakstenen sluiswerk. Aanbouwsel onder lessenaarsdak tegen de achtergevel.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Op de Kabinetskaart van de Ferraris is de Volmolen een van de watermolens in de vallei van de Bosbeek tussen Opoeteren en Neeroeteren. De molen lag bij een brug over de Bosbeek en de beekvallei bestond grotendeels uit grasland met houtkanten en bos. Aan de overzijde van de Volmolenstraat lag een vijver. Parallel met de Bosbeek liep de Witbeek of Kleine Beek.
Vandaag ligt de watermolen omgeven door weiland met hoogstammige bomen. De Bosbeek meandert naar de Leverenmolen in Neeroeteren en heeft op deze locatie een verval van 0,50 meter. Stroomopwaarts situeren zich een aantal vijvers. In dit deel van de Bosbeekvallei is de overgang van vallei naar plateau goed ontwikkeld met onder andere de aanwezigheid van elzenbroek, gagel en hakhout van zomereik en berk. De Biologische Waarderingskaart vermeldt de aanwezigheid van alluviaal elzenbos, populieren, bomenrijen met vooral els of zomereik en soortenrijk permanent cultuurgrasland. Aan het achterwater bij de molen ligt een kleine woelkom van waaruit de beek verder slingert doorheen het landschap.Ten zuidwesten van de molen bevindt zich een plas met natuurlijke oevers, omgeven door een populierenaanplant en eiken-berkenbos.