Hoeve met oude kern: aangeduid als langgestrekte hoeve op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845), met nok loodrecht op de Sepsstraat; in 1845 eigendom van C. Vranken.

In zijn huidige vorm een U-vormige hoeve met open zijde van het erf aan de Sepsstraat, na de verbouwingen van 1877 door H. Vranken (sluitsteen).

De oude vleugel bleef behouden in het dienstgebouw aan straatzijde. Het was een gebouw van vijf traveeën en één bouwlaag in stijl- en regelwerk, thans met bakstenen vullingen en gedeeltelijk versteend. Zadeldak (Vlaamse pannen). Het ankerbalkgebint (thans blank) bleef vrij goed behouden in de blinde achtergevel aan straatzijde. De muuropeningen aan erfzijde zijn recent. Zijgevels met aandak en vlechtingen. Aanbouwsel van 1877 tegen de noordoostzijgevel, in de stijl van de rest van de hoeve.

Het huidige hoofdgebouw bevindt zich ten zuidwesten van het erf, en heeft als ordonnantie: woonhuis-stal-dwarsschuur. Bakstenen gebouw van 1877 in eclectische stijl, één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen), met recente dakkapellen. Muizentandfries onder de dakrand. Het woonhuis is thans een dubbelhuis van vijf traveeën. De schuur is voorzien van een rondboogpoort met hardstenen sluitsteen en opschrift: H V (Hubert Vranken)/ G N (Gertrude Nijs)/ 1877. De zijgevels zijn afgewerkt met aandaken, vlechtingen en lisenen.

Achteraan het erf, een voormalig open schob, thans een recent, bakstenen gebouw.

Rechts van de ingang van het erf bevindt zich een kapel, een rechthoekig bakstenen gebouw van één travee onder zadeldak (Vlaamse pannen). Bakstenen hoekpilasters; dropmotief onder de dakrand. Smeedijzeren kruis in de geveltop. Rondboogportaal in een geprofileerde omlijsting, waarbinnen een rondboogdeur met fraai, oorspronkelijk houtwerk.

Het erf is met een muur van de straat afgesloten.