Klassiek opgevatte burgerwoningen uit het interbellum die duidelijk onder invloed van de wederopbouwregels voor de oudste stadskern opgetrokken werden in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen voor plint en lekdorpels en similisteen voor hoekblokken en penanten in de erker.

De drie traveeën en drie bouwlagen tellende lijstgevels worden gekenmerkt door een gevelbrede erker, trapeziumvormig in nummer 4 en halfrond in nummer 6, waarboven een balkon met smeedijzeren balustrade.

Nummer 4, in 1929 naar ontwerp van F. Lefever gebouwd, wordt getypeerd door deur- en vensteropeningen met afgeschuinde bovenhoek en waaiervormig bovenlicht, en de balustrade met zon- en straalmotief. Gewijzigde begane grond met recent schrijnwerk en een breed venster ter vervanging van de oorspronkelijke garage.

Nummer 6. Eveneens in 1929 door architect F. Lefever ontworpen burgerwoning met een rondboogvormige deur en garagepoort, recent schrijnwerk in de steekboogvormige vensters, een balustrade met gekrulde motieven en in 1961 toegevoegde dakkapellen.