In 1938, naar ontwerp van architect Emiel Vanderheyden opgetrokken modernistisch geheel van drie bouwlagen bestaande uit een hoekwoning (Frans Nensstraat 1) met afgeschuinde winkelpui (heden Constantin Meunierstraat 2) en een rijwoning (Frans Nensstraat 3) met garagepoort. De strakke gevel uit gele baksteen in staand verband met grote rechthoekige vensteropeningen op de verdiepingen, volgt de straathoek door horizontaal doorlopende verheven borstweringen met kunststenen lateien en hardstenen dorpels, nog versterkt door het positioneren van een vensteropening op de hoek zonder middensteun. De boven de deurtravee uit het gevelvlak springende trapkoker voorzien van een hoog strookvenster en vlaggenmast doorbreekt de hardstenen dakrand van het platte dak en loopt uit in een dubbelhoge erkeruitbouw met afgeronde hoek en geaccentueerde houten kroonlijst. In nummer 1 bleef het origineel schrijnwerk in hout en metaal, ingevuld met glas in lood met gestileerde florale motieven bewaard. De toegang en de natuurstenen bekleding van de winkelpui en het schrijnwerk van nummer 3 zijn het resultaat van latere verbouwingen.