Reeks van drie neoclassicistische enkelhuizen met heden ontpleisterde bakstenen lijstgevels, drie verjongende bouwlagen en drie traveeën, te dateren in de periode 1835-1850.

Karakteristieke opstanden met rechthoekige, en op de bovenste verdieping bijna vierkante vensters voorzien van arduinen lateien en lekdrempels, nog grotendeels behouden decoratieve ijzeren leuningen, en rechthoekige deuren tussen zandstenen rechtstanden. Nummer 49 met zandstenen plint met keldergaten, steektrap, bijkomende deurimposten en -druiplijst, en een spiegelfries onder de houten kroonlijst. De in spiegelbeeld opgestelde gelijkaardige nummers 51 en 53 werden later verhoogd: nummer 51 in 1928, met gelijktijdige aanpassing van de bovenste vensters.