Door architect F. Vanderperre in 1870 ontworpen als een drie bouwlagen hoog en door een middenrisaliet gemarkeerd symmetrisch ensemble samen met het belendende linkerpand, dat naderhand volgens de bouwvergunning van 1940 door architect L. Smets verbouwd werd tot het huidige nummer 55 (oorspronkelijk met garagepoort).
Bewaarde enkelhuisopstanden van respectievelijk drie en twee traveeën: gevelfront in eclectische stijl met neoclassicistische inslag, voorzien van een natuurstenen parement verwerkt met arduin, en getypeerd door een geprononceerd decor zie onder meer de pilasterdetailleringen, de zwaar bewerkte consoles, de houten beëindiging door een pseudo-fronton en de kapitelen met palmet en saterkop: heden echter vereenvoudigd en ten dele gesupprimeerd in nummer 53. Recente toevoeging van een mansardeverdieping in nummer 55.
Stadsarchief Leuven, Modern Archief, dossier 19275 (bouwvergunning 17.10.1870).
CELIS J., De Leuvense stationswijk, 1875-1875. Het ontstaan en de ontwikkeling van een stadsbeeld in de negentiende eeuw, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, Katholieke Universiteit Leuven, 1985-1986, p. 172.
Bron: MONDELAERS L. & VERLOOVE C. met medewerking van VAN ROY D., VAN DAMME M. en MEULEMANS K. 2009: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Vlaams-Brabant, Leuven binnenstad, Herinventarisatie, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen VLB2, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Verloove, Claartje; Mondelaers, Lydie Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
