Drie ruime, neoclassicistische herenhuizen. Nummer 61 met enkelhuisopstand onder zadeldak, drie bouwlagen en drie traveeën - waaronder een bredere poorttravee -, dateert vermoedelijk uit het derde kwart van de 19de eeuw. De voorgevel onderging echter enige banalisering door de cementbepleistering en aanpassing met een rechthoekige poort in plaats van voorheen een getoogde tussen geblokte pilasters zie de archiefgegevens van 1870 voor het belendende nummer 59.

Nummer 70 met dubbelhuisopstand, drie verkleinende bouwlagen en vier traveeën onder afgesnuit zadeldak, is te dateren rond 1850(?). Heden met sobere ontpleisterde verankerde bakstenen voorgevel met verwerking van blauwe hardsteen voor plint, vlakke deuromlijsting, bovendorpels en lekdrempels - die tot cordons zijn doorgetrokken op de bovenverdiepingen - en natuursteen voor de hoekblokken. Nog behouden schrijnwerk en houten kroonlijst op klossen. Voorzetparement aan de linkse zijgevel.

Nummer 97 dateert volgens een bouwvergunning van 1851 en werd door architect (D?) Peeters ontworpen als een ruim dubbelhuis met drie bouwlagen en vijf traveeën onder een zadeldak. Bakstenen voorgevel, voorheen bepleisterd met onder meer imitatiebanden op de begane grond. Gebruik van arduin voor de plint met keldergaten, de cordons en doorgetrokken lekdrempels als accentuering van de registers, voor de bovendorpels en, in het bredere poortrisaliet, voor de vlakke en de geriemde omlijstingen van respectievelijk de poort en de bovenvensters.