Vrij uniforme straatwand, verwant aan nummers 38 tot 50 en te dateren in de periode 1835-1850, met al of niet later aangebracht decor.

Eveneens samengesteld uit zeven enkelhuizen, gekoppeld volgens repeterend schema, met drie bouwlagen en op nummer 75 na met drie traveeën. Overwegend met schijnvoegen of imitatiebanden bepleisterde en beschilderde lijstgevels in neoclassicistische stijl, gekenmerkt door een geschakelde opbouw met rechthoekige en, op de lagere bovenste verdieping, haast vierkante vensters en een horizontale belijning door de doorgetrokken lekdrempels en de cordonbeëindiging. Binnen het geheel vertonen de opstanden onderling een lichte variatie qua decor en detaillering. Nummers 63 en 65 zijn ietwat rijker opgevat, met risalietvormig uitgewerkte eerste travee waarin de deur begrensd wordt door pilasters, verder door de geprofileerde al of niet verbonden vensteromlijstingen met oren, chûtes en siersluitstenen, de ijzeren vensterleuningen, het door een Frans balkon gemarkeerd deurvenster op de middenverdieping, en ten slotte door de versierde houten kroonlijsten. De eenvoudiger opgevatte nummers 67 en 69 vertonen een gelijkaardige deuromlijsting, onder een bijkomende druiplijst; het balkon dateert echter van 1920. Nummers 71-75 werden als één geheel opgetrokken in 1839: in nummer 73 een in 1911 een toegevoegd balkon en in nummer 75 een typische houten deur en vitrine uit de jaren 1910-1920 (?).