Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van P. Mol junior, naar een ontwerp door architect Louis Hamaide uit 1886. Het gebouw is representatief voor de vroegste realisaties van de jonge Hamaide, die omstreeks 1880 als architect debuteerde met neoclassicistische ontwerpen. Hetzelfde jaar realiseerde hij de haast identieke woning Van Dyck in de Ballaarstraat. De woning Mol is bovendien een goed bewaard voorbeeld van het conventionele woningtype, dat in de tweede helft van de 19de eeuw de doorsnee bebouwing van de Markgravelei uitmaakte. Omstreeks de eeuwwisseling zou de succesvolle Hamaide in zijn architectuur naast het eclecticisme de art-nouveaustijl gaan toepassen.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en twee bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak (leien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een arduinen plint, is horizontaal geleed in de pui met platte banden en een puilijst, en de bovenbouw afgewerkt door het klassieke hoofdgestel met een houten kroonlijst. Regelmatig van opbouw, met rechthoekige muuropeningen voorzien van geriemde omlijstingen, doorlopende lekdrempels en onderdorpels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Een balkon met gietijzeren borstwering, een rolwerkcartouche met maskerkop en een entablement op consoles markeren het bovenvenster; de houten dakkapel hogerop heeft een gebogen fronton met topstuk. Waar het houten vensterschrijnwerk en de ijzeren keldertralies bewaard bleven, is de huidige deur met bovenlicht het gevolg van een latere aanpassing.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een voorbouw en een smalle achterbouw in entresol bestaat, met de keuken in het souterrain. Op de begane grond wordt de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda, geflankeerd door de vestibule en het trappenhuis. Een grote en een kleine slaapkamer nemen de bovenverdieping in, met een badkamer of 'cabinet de toilette' in de achterbouw.