Vóór de Eerste Wereldoorlog stond op deze plaats de gekende taverne "Mathieu", ingeplant op terugwijkende rooilijn en voorafgegaan door een van de straat afgesloten voorplein, waarop in 1911 een ruime éénlaagse biljartzaal met stalen skelet werd opgetrokken. Bij de wederopbouw liet de Leuvense brouwerij Artois hier in 1918 naar ontwerp van architect A. Stevens "HOTEL - MAJESTIC - RESTAURANT" (zie het opschrift in het hoofdgestel) oprichten, waarin ten dele de structuur van de vroegere biljartzaal werd geïncorporeerd. In 1996 werden café en hotel opgesplitst en omgevormd: behoudens de inbreng van een bijkomende bestemming - namelijk een kunstgalerij op de bovenverdieping - bleef de horecafunctie van het pand behouden; de benedenverdieping werd heringericht en de pui gewijzigd.

Met zijn vijf traveeën en drie bouwlagen onder een gemansardeerd dak, markeert het pand door zijn statig uitgewerkte bovenbouw in een neo-Lodewijk XV/XVI getinte stijl, met picturale toepassing van witte natuursteen op een bakstenen achtergrond. Het verticale ritme wordt bekomen door de pseudo-pilasters die de hoektraveeën begrenzen, door de verbonden hoekblokkenomlijstingen van de getoogde vensters die voorzien zijn van gebogen waterlijsten, Franse balkons en afgeronde leuningen met sierlijk ijzeren hekwerk, en door de traveegewijs opgestelde mansardevensters. Voor een horizontaliserend effect zorgen de cordonvormende geprofileerde en gebogen lekdrempels ter hoogte van de bovenste verdieping en het brede hoofdgestel met aflijnende houten tand- en kroonlijst met klossen.