Rijhuis met café dat samen met een aansluitende gelagzaal en een gesloten wip volgens de bouwvergunning van 1936 werd opgetrokken door de voormalige brouwerij en mouterij "De Eendracht". Deze brouwerij was van 1905 tot circa 1974 gevestigd in de Jan Pieter Minckelersstraat, aan de Tweewatersstraat (voorheen Dijlestraat). Diestsestraat nummer 182 was de locatie waar de Toewipmaatschappij "De Eendracht", te Leuven gesticht op 30 januari 1937, zich verenigden en hun schietingen organiseerden. Vandaag is dit gebouwencomplex nog steeds in gebruik in zijn oorspronkelijke bestemming.

Het geheel vormt een suite van communicerende volumes die inpandig zijn ingeplant op een geknikt langwerpig perceel.

In overeenstemming met de bouwrichtlijnen werd het rijhuis, dat twee bouwlagen en twee traveeën telt onder een pseudo-mansardedak (leien, pannen), opgetrokken met gelijkvloers café ten dele op de bestaande oude rooilijn en afgedekt door een plat dak, de bovenbouw in terugwijking op de in 1921 gedecreteerde nieuwe rooilijn. De cafépui behield nog in grote mate zijn tijdstyperend uitzicht met tweekleurig tegelparement - blauw en geel - boven een hardstenen plint en de indeling met diepliggende middeningang met afgeronde hoeken verlicht door smalle, decoratief getraliede venstertjes en brede raampartijen aan weerszij - links evenwel aangepast voor inbreng van een privé deur - en een geprononceerde, nagenoeg gevelbrede scheidingslijst met de rechthoekige bovenlichten. Sober opgevatte bakstenen bovenbouw met verwerking van similisteen (beton) voor de lateien boven de brede vensters en voor de verdiepte middenpenant; typerende houten mansardevensters. Achtergevel met gedicht mezzanino en aangebouwde duiventil. Eenvoudig café-interieur met onder meer houten zitbanken. Achterin gelegen gelagzaal op rechthoekige plattegrond, één bouwlaag hoog onder diepgericht zadeldak (golfplaten en centrale glaskap). Baksteenbouw met zichtbare zijgevel - deels bepleisterde doch grotendeels met beschotwerk - uitziend op een kleine parkeerplaats. Binnenin bepleisterde en beschilderde muren - op halve hoogte geknikt -, vlak plafond, tegelbevloering, gietijzeren bordestrap met overloop leidend naar de keuken en links muurbrede houten wandkasten voor opberging van de schietuitrusting.

Een korfbogige houten tussenwand met deels beglaasde deuren scheidt de zaal van de aansluitende overdekte staande wip. Deze schutterstoren, die qua opbouw geconcipieerd is met een ijzerskelet voor de dragende structuur, heeft een vierkant grondplan, is 32 meter hoog, versmalt naar boven toe en is afgedekt met een zwak hellend tentdak. Typerend is de torenhoge buitenbekleding met ruitvormige kunstleien (eterniet) - thans gedeeltelijk vernieuwd of op een aantal plaatsen ook inmiddels verdwenen - en de in vier geledingen opeenvolgende centrale vensters - heden deels beplankt - met kleine metalen roedeverdeling. Ter hoogte van de bovenste geleding ten slotte, een omlopend platform met fijne buisrelingen. Inwendig is de torenruimte verticaal opgedeeld door twee gelijkvormige schachten met verticale beplanking, wipinstallaties aan de zijwanden en beneden een beschutting door afdaken. Karakteristieke stellen met "vogels", op en neer gehaald door een vernieuwd, manueel mechanisme. Voorts tegen de achterwand, bord voor puntenmarkering en paneel met prijsplaatjes.