Voormalige eigen woning (van 1916 tot 1925) van architect J.F. Piscador (1866-1928), die, na zijn opleiding aan de Gentse Sint-Lukasschool, als leerling en medewerker van Joris Helleputte zijn architectenloopbaan te Leuven aanvatte met de oprichting en de voltooiing (1895-1897) van het Seminarie Leo XIII (Kardinaal Mercierplein nr. 2), en naderhand de verdere uitbreidingen ontwierp waarvan het Heilig Harthuis aan de Vesaliusstraat (1900-1903), dat binnen Piscadors totale oeuvre algemeen beschouwd wordt als een bijzonder opmerkelijke realisatie in een mengstijl neogotiek/art nouveau.

Het hier gesitueerde nr. 33 werd door de architect in 1914 ontworpen als een eclectisch burgerhuis met een geometriserend art nouveau-decor. Het omvat drie bouwlagen boven een souterrain met garage en drie traveeën, onder een plat dak. Qua opbouw sluit het eerder aan bij het traditionele woningtype met dubbelhuisopstand, zij het met een gedifferentieerd traveeschema door de vrij smal opgevatte deurtravee en breed uitgewerkte rechtse vensterpartij. Binnen het straatbeeld onderscheidt het pand zich echter voornamelijk door zijn expressieve materiaalverwerking en zijn markante detailleringen. Boven een hoge met arduin bezette onderbouw, waarin originele verluchtingsopeningen werden ingebracht, wordt het rode bakstenen gevelveld verlevendigd door variërend gegroepeerde witte baksteenlagen. Laatstgenoemd materiaal werd ook verwerkt in de overspanning van de boogvormige vensters en van de rechthoekige met ijzeren lateien. De natuurstenen erker is eerder vrij klassiek opgevat, met een gestileerde pilasterindeling: het fries met rozet- en bloemmotieven en de benedenreliëfs, die taferelen uit het beeldhouwers- en houtbewerkersambacht voorstellen, verwijzen enigszins naar het decor en de symbolische ornamentiek van de neogotische "Volksbank van Leuven" (Muntstraat nr. 3), eveneens door Piscador ontworpen in 1912. De deur getuigt van een karakteristieke vormgeving met een in het oog springende reliëfomlijsting met gestileerde hanen die de gevelplaat met jaartal 1914 flankeren. Bijzonder markant is verder het nog tot op heden bewaarde, met typisch lineair patroon verdeelde houtwerk, smeedijzer- en traliewerk van de vensters, het balkon, de garagepoort onder I-balk en de deur met plaatbeslag.